Organisator en initiatiefnemer van het festival is Dutch Game Garden. Het bedrijf zet zich in voor de belangen van Nederlandse gameontwikkelaars, studenten van gameopleidingen, gevestigde en beginnende bedrijven binnen de game-industrie. Dutch Game Garden organiseert bijvoorbeeld ook de Global Game Jam, een wedstrijd waarbij gameontwikkelaars in teams binnen 48 uur een game produceren.
Een aantal deelnemers van dit evenement zijn ook te vinden op de Indigo Showcase. Bijvoorbeeld de winnaar van dit jaar, de game Resonance. Dit is een platform/puzzelgame waarbij de speler zich een weg moet banen door een muzikaal labyrint. Door muzieksleutels van een kleur op te pakken gaat er een weg van de corresponderende kleur open. De speler kan zelf bepalen of hij deze weg wel of niet toont op het scherm. Hiermee heeft hij meerdere mogelijkheden om zich een weg te banen naar het eind van het level.
Foto's door Zuraida Buter
Proun
Na een kort rondje door de zaal wordt bij de kast van Proun - een soloproject van Ronimo-medeoprichter Joost van Dongen - een controller in onze hand gedrukt. Groen is gas geven en linkerstickje is sturen, zo wordt er verteld, en na deze tutorial van nog geen vijf seconden gaat het spel van start. Een bal zit vast op een kabel en moet langs allerlei obstakels worden gestuurd. De obstakels lijken samen met de omgeving te zijn weggelopen uit een schilderij van Kandinsky. Joost van Dongen noemt als inspiratiebron voor de grafische stijl dan ook abstracte kunst uit het begin van de twintigste eeuw.
De eenvoud in het besturen van de game staat ook hoog in het vaandel bij Van Dongen. Hij is voor andere festivals die zijn spel wilde tentoonstellen op zoek naar een controller met twee knoppen en een pookje om het spel te besturen. Een Xbox 360-controller is nogal complex voor een spel dat maar drie knoppen gebruikt. Bij iedere nieuwe bezoeker die stopt bij arcadekast van Proun wordt er op dezelfde wijze een controller in de hand gedrukt en gewezen op de manier van besturen.
Na het gesprek met de Proun-maker vervolgen we onze reis over de beursvloer. Kast na kast wordt gepa eerd en door het vele aanbod dat er is, vallen sommige spellen meer op dan andere. Zoals Slordig Jukebox, een compilatie van vier games. In één van deze games is het doel om zoveel mogelijk wapenkratten op te pakken en een zo hoog mogelijke score te behalen. Iedere paar seconden wordt er van wapen gewi eld, van een disc-gun tot een flamethrower en van een katana tot een granaatwerper. De grafische stijl voelt erg retro aan, het spel bestaat uit één level dat niet beweegt. Vijanden vallen uit een gat aan de bovenkant van het scherm en banen zich een weg naar beneden. Leuk detail is dat het hoofdpersonage in iedere game van uiterlijk veranderd.
De laatste letters
Van al het schietgeweld van Slordig Jukebox gaan we naar het sferische XYZ, het afstudeerproject van Robert Hein Hooijmans, een game die je gelijk meevoert in zijn ritmische en deels psychedelische ervaring. De achterliggende gedachte van het spel is een wereld creëren binnen zes levels en dat tijdens het genot van zelf gekozen muziek. Het level bouwt zich namelijk op uit een MP3-bestandje dat je in het spel laadt. In het level dat wij te spelen krijgen wordt een mens geschapen, waarbij de camera in- en uit kan zoomen en volledig om het lichaam te roteren is. Ondertu en moeten met een pulserend rondje alle rondzwevende particles worden opgenomen in het menselijk lichaam. Grote boosdoener is een vierkantje dat zich diagonaal door het scherm beweegt en probeert je lichaam in het midden van het scherm volledig te ruïneren. Door de camera te draaien of de cursor als schild te gebruiken is dit te voorkomen. Maker Robert Hein zit eraan te denken om de game te ontwikkelen voor de iPad of iPhone. Het level is ten einde als het liedje afloopt. En dat is gelijk het teken om verder te gaan door het doolhof van witte arcadekasten.
De volgende game die opvalt is Ibb en Obb, een coöperatief platformspel waarin de zwaartekracht een speciale rol speelt. Het level is in de kleuren roze en groen verdeeld en de middenlijn, die zich niet altijd in het midden van het scherm bevindt, geeft de aardkorst weer. Centraal in dit spel staat de samenwerking tu en de twee spelers. Eén speler bestuurt de roze Obb en de ander neemt de rol aan van de groene Ibb. Door elkaar een zetje te geven zijn hogere platformen te bereiken. Daarnaast zijn er portalen om naar de andere kant van de aardkorst te gaan. Kleuren geven aan of Ibb dan wel Obb zich door het portaal kan verplaatsen. We behalen een score van 110 en we gokken dat dit niet slecht is voor de eerste keer.
Papieren taartjes
Paper Cakes is een spel dat de Student Showcase Award in de wacht sleepte op het Independent Game Festival. Deze prijs werd eerder gewonnen door het van Nederlandse studenten afkomstige concept achter De Blob. De winnnaar van deze prijs was ook te bewonderen op de Game Developers Conference in San Francisco. Paper Cakes valt het beste te omschrijven als een 2D-variant op het van Valve afkomstige Portal. Het spel heeft een hoofdpersonage met een aanstekelijk grote glimlach op zijn gezicht en bestaat uit een papieren blaadje met daarop het level getekend. Dit velletje papier is noodzakelijk voor het oplo en van de puzzel binnen het spel. Om het mannetje bij zijn einddoel te krijgen moet men het papier omvouwen om zo het level aan te pa en en bij de cake te komen. Het spel is een creatie van drie studenten van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht in samenwerking met de University of Southern California.
Na de officiële afkondiging worden de deuren gesloten, de tap open gezet en op de vierde etage van het gebouw vond er een real-life zombiespel plaats met de nodige foam dart (Nerf) pistolen. De pijltjes vervuilden via een grote opening tu en de verdiepingen de dansvloer waar Eindbaas zijn 8-bit chiptune DJ-set aan het voorbereiden was. Eindbaas is een collectief van DJ’s dat zich right op Chiptune-muziek, afkomstig uit oude GameBoys, Atari’s en andere retrocomputers. Er lijkt een survival-wedstrijd gaande te zijn tu en Proun, Paper Cakes en Slordig Jukebox. Een wedstrijd om te zien welke game zijn kast het langste aan kan laten staan met spelende mensen erachter. Uiteindelijk wint Slordig Jukebox toch de strijd en om ongeveer 8 uur wordt dan toch de stekker uit de laatste kast getrokken. De eerste editie van Indigo komt tot een eind en heeft bezoekers een blik in de keuken van de Nederlandse ontwikkelscene gegeven. Tot volgend jaar.