Ongetwijfeld zullen veel PlayStation Vita-bezitters zich een beetje in de kou gezet voelen door Sony. Met enkele goede games (Gravity Rush, Uncharted: Golden Abyss) en sterke hardware wist het Japanse bedrijf een prachtige belofte te creëren, maar lukte het vervolgens amper om deze op een langere termijn in te lossen. Op zijn verjaardag schreven we al dat er op zich weinig mis is met de Vita, maar dat het vooral ontbreekt aan een eigen identiteit. Het werd nooit echt duidelijk wat de rol nu is van de PlayStation Vita.

Inmiddels heeft Sony al een aantal maatregelen doorgevoerd die de PlayStation Vita allereerst een stuk aantrekkelijker maken om aan te schaffen. In augustus van dit jaar voerde Sony een broodnodige prijsdaling door en in september kondigde het bedrijf een nieuw lichter model van de Vita aan. Daarnaast is ook de positieve invloed van indie-games niet te onderschatten. Sony kwam met een specifiek indie-kanaal en versoepelde de regels voor het ontwikkelen voor de handheld. Het leverde onder andere de komst van sterke indie-titels als Hotline Miami en Guacamelee! op en versterkte zo het pick-up & play-gehalte van de Vita.

PlayStation 4 geeft een boost

Hoewel de Vita zich nu ontpopt als een machine die uitstekend geschikt is voor indie-games, is dit slechts een onderdeel van een groter geheel. Een geheel waarbij het platform niet zo relevant meer is. Waar de steeds grotere beschikbaarheid van Vita-titels op de PlayStation 3 eerder vooral het beeld schetste dat de games daar in herhaling mochten omdat de Vita een te klein publiek heeft, verandert de perceptie nu naar een beeld dat Sony toewerkt naar een brede beschikbaarheid van zijn games, onafhankelijk van waar en hoe je deze games wilt spelen. Zolang het maar op een Sony-platform is.

PS Vita

Cross-buy is een van de initiatieven die dit onderstreept en goed aangeeft dat Sony zijn console en handheld niet als twee losse platformen ziet waar games uit commercieel oogpunt heen en weer geschoven worden, maar als een team dat elkaar goed aanvult. Het PlayStation Network fungeert, in combinatie met een steeds sterker wordende PlayStation Plus-service, als verbindende factor tussen console en handheld.

Maar de echte troefkaart van Sony wordt pas eind november ingezet, het moment dat grote broer PlayStation 4 ten tonele verschijnt. Een van de nieuwe functies, een potentiële killer app, is de mogelijkheid om PlayStation 4-games via remote play op de PlayStation Vita te spelen via een Wi-Fi-netwerk. We hebben het hier dus niet over twee losse versies van een game, waarbij de Vita het met een slap aftreksel van de PlayStation 4-versie moet doen, maar het daadwerkelijk spelen van een volledige next-gen game op de handheld.

Wie het potentieel hiervan niet gelijk inziet, moet zeker ook even dit filmpje kijken en door het gladde marketingverhaal heen prikken. Met de kennis dat Sony al een tijdje de eigenaar is van streaming-bedrijf Gaikai is het geschetste beeld zeker geen illusie. Hoewel het natuurlijk afwachten is of Wi-Fi in publieke plaatsen de benodigde snelheid kan bieden voor het streamen van een PlayStation 4-game, is de optie om lekker op de Vita verder te gamen terwijl iemand anders televisie kijkt een harde steek naar onder andere Nintendo.

Een grote familie

Al deze nieuwe functies zijn onderdeel van een bredere visie die Sony sinds 2012 in werking heeft gezet. Onder leiding van nieuwbakken CEO Kaz Hirai is Sony begonnen aan het gereedmaken van het bedrijf voor de toekomst en het zoeken naar nieuwe business-kansen. De game-afdeling boekt weer een voorzichtige operationele winst en Hirai predikt met regelmaat de ‘One Sony’-visie.

Big Family

Met de komst van de PlayStation 4 begint deze visie steeds meer werkelijkheid te worden. Of de samenwerking tussen Vita en PlayStation 4 nu een van meet af aan uitgekiend plan is geweest om de gehele game-afdeling één te maken of dat het een voortvloeisel is van enkele oppertune beslissingen, doet er nu niet zo heel veel meer toe. Zonder zelf al te hoog van de toren te blazen heeft Sony straks een infrastructuur die gamers via het PlayStation Network en PlayStation Plus aan zijn services bindt en tegelijkertijd het heel aantrekkelijk maakt om niet alleen een console, maar ook een handheld in huis te halen. In een klap is de PlayStation Vita hiermee straks niet meer het verwaarloosde familielid, maar juist een van de sterkhouders van de nieuwe Sony-filosofie.

Toch blijft de vraag hangen of de PlayStation Vita hiermee niet teveel naar de pijpen moet dansen van de PlayStation 4 en zo zijn eigen potentieel wegcijfert voor de bredere visie van Sony. Als Vita-games straks enerzijds moeten concurreren met PlayStation 4-spellen die vrij gemakkelijk thuis over een snelle internetverbinding gestreamd kunnen worden en anderzijds met goedkope indie-games die perfect zijn voor onderweg, zullen ontwikkelaars twee keer denken voordat ze hier hun geld op inzetten. De PlayStation Vita’s tweede leven, mede mogelijk gemaakt door de PlayStation 4, is hiermee een even interessant als riskant avontuur.