In elk geval wordt het spel een stuk grimmiger dan in voorgaande uitbreidingen. Whispers of the Old Gods barst van de duistere magie, krankzinnigheid en vooral een heleboel tentakels. De daders van dit alles: de Old Gods, eeuwenoude Lovecraftiaanse entiteiten die de gedachten van stervelingen binnendringen en corrumperen. Deze set draait om dit kwartet: alle vier de Old Gods kosten tien mana en hebben een uniek effect. C’thun, bijvoorbeeld, wordt gedurende het spel steeds sterker gemaakt door andere kaarten die je speelt en doet ineens een flinke smak schade aan de tegenstander en zijn minions. Blizzard lijkt vooral in te zetten op deze Old God: elke speler krijgt C’thun in een gratis pakje.
Naast deze Old Gods zijn er nog 130 nieuwe kaarten. Deze verschenen de afgelopen weken langzaamaan online, maar donderdag onthulde Blizzard in een officiële livestream de rest van de set. Ook maakt de ontwikkelaar twaalf kaarten uit de basi et minder sterk om ruimte te bieden voor meer variatie in decks. We pikken er een paar intere ante kaarten uit die de meta wellicht eigenhandig bij gaan sturen. Nattevingerwerk, jazeker. Dr. Boom werd bijvoorbeeld onverwacht een van de sterkste minions. Toch kunnen we op basis van eerder uitgebrachte, vergelijkbare kaarten vast een voorzichtige voorspelling doen.
De meta op z’n kop
Met de Rogue-kaart Journey Below borduurt Blizzard voort op Discover: je krijgt drie willekeurige Deathrattle-kaarten voorgeschoteld waarvan je er slechts één mag houden. Het is geen geheim dat lang niet iedereen de willekeurige effecten (‘RNG’) in Hearthstone kan waarderen, maar de consensus is dat Discover daar een positieve uitzondering op is. Het biedt namelijk een zekere mate van keuzevrijheid: je krijgt vrijwel altijd minstens één speelbare kaart voorgeschoteld. Terug naar Journey Below, een spell die één mana kost. Zeer significant in Rogue, een kla e die graag goedkope kaarten speelt om het Combo-effect van andere Rogue-kaarten te activeren. Bovendien heeft Rogue met Tomb Pillager een zeer sterke Deathrattle-kaart die uit Journey Below tevoorschijn kan komen.
Een van de uniekste kaarten uit de Old Gods-set behoort toe aan de Druid-cla : Fandral Staghelm. Veel Druid-kaarten bieden de keus uit één van twee effecten, maar Staghelm zorgt dat beide effecten toegepast worden. Waar je bij Druid of the Claw voorheen koos uit een minion die meteen kon aanvallen (Charge) of een met meer levenspunten en Taunt om je Hero te beschermen, werkt het nu allebei. Het resultaat is dus een minion met meer levenspunten, Taunt én Charge. Het is slechts een voorbeeld van de fikse voorsprong waar Druid met deze kaart voor kan zorgen. Aangezien de kla e de beschikking heeft over een flink arsenaal aan kaarten met het keuze-effect, wordt deze kaart ongetwijfeld een belangrijke nieuwkomer in Druid-decks.
De Hunter-kla e kan losgaan met Call of the Wild, een soort variant van Animal Companion. Deze laatstgenoemde kaart roept willekeurig een van drie beesten op. De gekscherende maar veelgehoorde klacht is dat deze kaart altijd Huffer oproept, een zwijn dat direct kan aanvallen. Ideaal voor het verafschuwde Face Hunter-deck dat je minions negeert en je zo snel mogelijk doodmaakt. Of Call of the Wild dit kan oplo en, is nog maar de vraag. Deze spell is aan de dure kant, maar roept alledrie de beesten op. Bij elkaar opgeteld is dat een ontzettend waardevol effect. Hopelijk kan de Hunter-cla zich hierdoor onttrekken van zijn agre ieve imago en leent de kla e zich na Whispers of the Old Gods ook voor een rustigere speelstijl.
Shaman krijgt met Flamewreathed Facele wellicht de goedkoopste manier om een forse minion op het bord te krijgen: vier mana voor een minion met zeven aanvals- en levenspunten is belachelijk goed. Uiteraard zorgt het Overload-effect dat je de beurt erop twee mana minder hebt, eigenlijk kost de kaart dus zes mana. Maar dan nog is deze kaart buitengewoon krachtig, mede omdat de Shaman-kla e Overload kan tegengaan. Er zijn weinig kla en die al op de vierde beurt een 7/7 efficiënt kunnen uitschakelen. Helemaal als je bedenkt dat de kaart die hier juist erg goed in was, Big Game Hunter, een stuk duurder is geworden om te spelen.
Nerfs
Daarbij komen we aan bij een historisch moment in de Hearthstone-geschiedenis: voor het eerst pakt Blizzard rigoureus een dozijn kaarten aan dat als te sterk wordt ervaren. Daarnaast gaat het om kaarten die het moeilijker maken om in de toekomst nieuwe, unieke kaarten te ontwerpen. De belangrijkste kaarten die Blizzard aangepakt heeft zijn Big Game Hunter (BGH), Ironbeak Owl en Force of Nature. Deze kaarten zijn het meest bekritiseerd door topspelers - en niet zonder reden.
De eerste twee kaarten zijn neutraal en kunnen in elke kla e gespeeld worden. BGH maakte het te makkelijk om grote minions te doden en tijdens dezelfde beurt nog een sterke minion te spelen. Ook het gehate uiltje was een te goede kaart die alle sterke effecten voor een habbekrats teniet kon doen door het Silence-effect. Beide kaarten zijn duurder geworden, waardoor ze minder prominent aanwezig zullen zijn en je ook naar andere opties gaat kijken om minions van je tegenstander onschadelijk te maken. Het verwachte resultaat is dat er meer grote minions gespeeld gaan worden omdat deze minder vaak doodgaan aan BGH of hun effect verliezen door Ironbeak Owl.
Force of Nature is een geval apart: deze kaart vormt samen met Savage Roar een haast onstuitbare combo en is daarom radicaal veranderd. Het probleem hier was het Charge-gedeelte, waardoor de minions meteen aan kunnen vallen. Hier kan een tegenstander weinig tegen doen, tenzij hij zich verschuilt achter een Taunt-minion. Als dat niet het geval is en je minder dan 15 levenspunten overhebt op de negende beurt, is het meestal uit met de pret. Bovendien zorgt Savage Roar dat álle andere minions van de Druid meer schade doen. Aantallen van 30 schade in één beurt zijn hierdoor buitensporig, doch ver van onmogelijk. Blizzard heeft eerder Charge-kaarten onklaar moeten maken omdat ze niet interactief zijn: je kunt je er nauwelijks tegen verzetten. De nieuwe Force of Nature pakt het probleem bij de wortel aan, maar zou daardoor best eens uit de populaire Druid-decks kunnen verdwijnen.
Een nieuwe standaard
De aankomende Standard-modus hebben we al uitgebreid besproken in onze nieuwsanalyse ‘Hoe Standard de toekomst van Hearthstone redt’, maar met de net onthulde kaarten in het achterhoofd zullen we de belangrijkste punten nog op een rij zetten. Zoals we in de intro al aangaven is de meta van Hearthstone al maandenlang eentonig. Hoewel er veel variatie in decks is, hebben veel kla en één of mi chien twee competitieve decks. Sterker nog: sommige kla en schitteren door afwezigheid naarmate je in rang stijgt.
Whispers of the Old Gods moet daar verandering in brengen: ondergewaardeerde kla en, zoals Priest en Rogue, hebben er behoorlijk goede opties bijgekregen. Daarnaast zorgt Standard dat veel kaarten uit de sterkste decks niet meer geldig zijn, waardoor deckmakers gedwongen worden om te experimenteren en innoveren. Bovendien wil Blizzard vaker nieuwe kaarten uitbrengen, waardoor een continu veranderende meta nagenoeg gegarandeerd lijkt. Bovendien zijn een aantal kaarten die voornamelijk voorkwamen in agre ieve decks minder sterk gemaakt, wat ruimte biedt voor een betere balans tu en snelle aggro-decks en rustigere control-decks.
Wel plaatsen we enkele vraagtekens bij de balans van de meta in Wild, waar alle kaarten nog gewoon speelbaar zijn. Blizzard gaf aan dat het ook deze modus in acht neemt bij balanskwesties. Toch bestaat de angst dat Wild een soort afvoerputje wordt waarin wederom een handvol ijzersterke decks gaan domineren. De nerfs die Blizzard toe gaat pa en, helpen hier al een hoop. De vraag is ten eerste of Blizzard ook in de toekomst minder schuw zal zijn om kaarten te nerfen en ten tweede of kaarten überhaupt voor zowel Wild als Standard te balanceren zijn. In Wild bestaan er immers kaartencombinaties en synergieën die niet in Standard voorkomen.
Desondanks biedt Hearthstone door de introductie van Wild en Standard voor ieder wat wils. De designtheorie achter Magic: The Gathering onderscheidt drie soorten spelers: Spike wil koste wat kost winnen, Timmy beleeft plezier aan grote kaarten spelen en Johnny wil graag unieke decks maken. Iedere speler kan zijn of haar ei kwijt in een eigen modus, waardoor de casual spelers waarschijnlijk minder last hebben van spelers die snel willen winnen en op die manier zo efficiënt mogelijk in rang willen stijgen.
We zeiden het al in de intro: de Hearthstone-meta is hard toe aan vernieuwing. Alles wijst erop dat dat nu eindelijk gaat gebeuren. De nieuwe kaarten, evenals de nerfs, stemmen ons alvast positief. Door de introductie van de Standard-modus belooft Hearthstone in de toekomst een stuk dynamischer te worden en zal deze ook in de toekomst veranderen. De golf nieuwe kaarten uit Whispers of the Old Gods vormen samen met Standard een mijlpaal in de geschiedenis van Blizzards digitale kaartspel. Mi chien zijn die ouwe goden helemaal zo slecht nog niet.