‘Gotta catch ‘em all’ gaat niet op voor Pokémon Go

Laten we vooropstellen dat er in de afgelopen drieënhalf jaar enorm veel is verbeterd aan Pokémon Go, of je er nou geld insteekt of niet. Raiden is leuker door de variatie in raid-pokémon en bijbehorende evenementen zorgen ervoor dat grote groepen spelers nog regelmatig samenkomen. Ruilen is een essentieel onderdeel van de Pokémon-ervaring en stimuleert contact tussen spelers. Het Buddy-systeem geeft je een band met dat hoopje pixels in je broekzak en maakt eindelijk goed gebruik van de AR-functionaliteit.

Gevechten tegen andere spelers (en de aankondiging van een heus in-game toernooi) zijn, ondanks dat je vooral op je scherm aan het tikken bent, intrigerend en sporen je aan specifieke pokémon te verzamelen. Gevechten tegen Team Rocket geven je altijd iets om in je eentje te doen en het maandelijks kunnen verslaan van Rocket-leider Giovanni is iets om naar uit te kijken. Pokémon Go is conceptueel nog altijd een ijzersterke game; de omgeving verkennen door de zakmonsters achterna te lopen is voor veel spelers tijdloos, al helemaal zij aan zij met andere trainers. Veel steden (en sommige dorpen) hebben een actieve spelersbasis, dus dat zit wel goed.

De Shadow pokémon die je tegenwoordig kunt vangen zijn een leuke bonus en geven je iets extra’s om te verzamelen. Hetzelfde geldt voor de legers aan Shiny pokémon die Niantic ongetwijfeld al klaar heeft staan om stuk voor stuk toe te voegen. Maar juist de manier waarop Niantic evenementen en specifieke (Shiny) pokémon aan de game toevoegt legt twee pijnpunten bloot: lootboxes en het inspelen op FOMO (‘fear of missing out’). De ongekend slechte communicatie tussen ontwikkelaar en spelers maken de Pokémon Go-ervaring er tot slot niet beter op. Wie Pokémon Go wil gaan spelen moet ‘Gotta catch ‘em all’ even vergeten, en dit is waarom.

Lootboxes met een gezicht

Hoe je het ook wendt of keert, Pokémon Go is vanaf de grond opgebouwd met lootboxes. Eigenlijk is dat al vanaf de jaren ’90 inherent aan de franchise. Elke pokémon die je tegenkomt op jouw avontuur heeft immers andere eigenschappen en het is een kwestie van geluk of jij de beste versie van elke pokémon vindt of niet. De ene Pikachu is de andere niet: de eerste heeft bijvoorbeeld de beste aanval-stats, de tweede is juist defensief en heeft veel HP. In de pokémon-rpg’s is dat geen probleem – tenzij je online competitief speelt is die ‘perfecte’ pokémon niet meer dan een leuk hebbedingetje. Er is nog altijd het verhaal om te doorlopen, maar bij een game als Pokémon Go valt er niet veel meer te doen dan pokémon verzamelen.

Blijkt de Pikachu geen 100% (dat slaat op de IV, of ‘individuele waarde’ van het zakmonster), dan is er geen man overboord. Voor hem nog zesduizend andere Pikachu’s, het lijkt slechts een kwestie van tijd voor die perfecte er tussen zit. Maar daarbovenop wil je natuurlijk ook dat die perfecte Pikachu een zogenaamde Shiny is; dezelfde pokémon maar dan met een ander kleurenpallet. Ineens worden de kansen wel héél klein. In Pokémon Go is de Shiny-kans 1 op 450 en als je ook nog eens een goede individuele waardes wilt, dan valt de kans veel kleiner uit.

Op zich niets mis mee, toch? Iedereen heeft immers dezelfde kansen en je hoeft geen geld neer te leggen voor elke pokémon die je aanklikt. Afhankelijk van je geluk en de tijd die je in Pokémon Go steekt kun je dus een goedgevulde en gevarieerde zakmonstercollectie opbouwen. Maar dit is het punt waarop Niantic zich met de zaken begint te bemoeien. Het financiële succesjaar 2019 is het resultaat van het tactisch toevoegen van nieuwe pokémon en Shiny’s via (betaalde) raids en eieren, en daar artificiële tijdslimieten bovenop te gooien om in te spelen op de ‘fear of missing out’.

Microtransactiemonsters

Om de zoveel weken komt Niantic met een nieuw evenement op de proppen. Specifieke pokémon, vaak met eenzelfde thema, komen bijvoorbeeld een week (of drie dagen, of zelfs een maand) lang vaker voor in het wild, in raids en in eieren. Factoren als de hoeveelheid XP die je verdient of de Stardust die je verdient per gevangen pokémon krijgen een impuls en om het af te maken wordt er een nieuwe Shiny pokémon toegevoegd. Tijdens het Lunar Year-evenement zitten er meer rode pokémon in de game en kun je Shiny Gyarados voor het eerst in het wild vangen. Ook komt er een nieuwe pokémon bij genaamd Darumaka, en is er op 2 februari een speciaal Research-evenement met een nieuwe Shiny, Minccino.

Doe mee aan het evenement en je maakt kans op exclusieve pokémon. Top, totdat je bedenkt dat een groot deel van de huidige spelersbasis bestaat uit hardcore spelers die al jaren van hun leven aan de game hebben gewijd. Hebben zij toevallig dit evenement geen tijd om te spelen, dan kunnen ze in ieder geval de nieuwe Shiny op hun buik schrijven en zal het ook nog maanden duren voordat ze een goede Darumaka tegenkomen. Tijdens deze evenementen is de kans op de bijbehorende Shiny immers groter, na het evenement wordt de kans weer 1 op 450 – de betreffende pokémon komt echter veel minder vaak voor, waardoor de kans op de Shiny bijna nihil is. Voorgaande evenement-Shiny’s als Feebas, Dratini of een van de zeven Pikachu-varianten (met hoedjes) worden nog zelden gespot, dus iedere speler weet dat het bij elk evenement een kwestie van nu of (bijna) nooit is.

Het Lunar Year-evenement en de nieuwe Shiny zijn gelukkig een voorbeeld van een evenement waar spelers die geen geld in de game pompen iets aan hebben. Research Tasks (‘vang vijf pokémon’, ‘ruil een pokémon’, etc.) zijn gratis en het is simpelweg een kwestie van tijd erin steken tot je de gewenste pokémon tegenkomt. Bij het gros van de andere evenementen is dat echter niet het geval; steeds vaker verschuilt Niantic exclusieve Shiny pokémon of juist erg sterke pokémon (denk aan Gibble, Cranidos en Axew) achter een betaalmuur van coins. Een betaalmuur die je kúnt omzeilen door gratis coins binnen te slepen (maximaal vijftig per dag), maar dat is nooit genoeg om aan alle evenementen mee te kunnen doen. Veel Shiny Legendary’s zijn uitsluitend via raids te krijgen en je krijgt slechts één gratis raidpasje per dag. Daarbij is het een kans van één op twintig voor een Shiny, maar bij eieren wordt die kans pas echt lachwekkend klein.

Laat de eieren maar links liggen

De meest gehate evenementen door de spelers zijn de evenementen waarbij Niantic pokémon in eieren stopt, in plaats van ze in het wild te laten opduiken. Elke speler heeft één zogenaamde gratis Incubator waarmee een eitje uitgelopen kan worden, en in totaal kunnen er negen Incubators aanstaan. Incubators kosten coins en omdat de kans op een Shiny pokémon überhaupt al klein is (zelfs tijdens evenementen), weet Niantic dat bij elk ‘eitjes-evenement’ er weer massaal geld uitgegeven wordt. De reden dat dit soort evenementen meer gehaat worden dan de andere evenementen, is dat Niantic erg opzichtig de kansen op Shiny’s klein maakt en houdt.

Neem het toevoegen van een bekende baby pokémon, Mime Jr. Normaalgesproken gaan baby-pokémon rechtstreeks in 7 km-eitjes (eieren waar je zeven kilometer voor moet lopen om ze uit te broeden), maar bij deze nieuwe shiny besloot Niantic hem zonder uitleg in de 5 km-eitjes te stoppen. 5 km-eieren hebben echter de meest geflatteerde ‘egg pool’ van allemaal; op dit moment kan er één van 49 verschillende pokémon in zitten, tegenover 23 in 7 km-eitjes. Dat zorgt er voor dat de kans op een Shiny Mime Jr. beduidend kleiner is. De enige logische reden voor deze keuze van Niantic is het klein houden van de kans op de Shiny, zodat de fanatiekelingen des te meer Incubators aanschaffen; qua gameplay, balancering of zelfs verhaal is er geen goede reden te bedenken. En dit is nog maar één van vele voorbeelden waarbij spelers zich gedupeerd voelen.

Nu nog beginnen aan Pokémon Go?

Wie nu nog twijfelt om te beginnen aan Pokémon Go moet dus doorhebben dat de ‘Gotta catch ‘em all’-slogan voor deze game amper opgaat. Het niet kunnen vangen van alle pokémon, in ieder geval niet zonder dagelijks te spelen én tientallen euro’s per week neer te leggen, kan erg frustrerend zijn. Dat er een bedrijf aan het roer staat dat weigert om duidelijk te communiceren over gemaakte keuzes en daarbovenop bijna nooit ingaat op feedback, bugs en andere gebreken, levert ook een hoop frustraties op. En wie zich gedupeerd voelt door de keuzes van Niantic, moet eraan wennen dat er geen compensatie zijn of haar kant op komt. Meer dan ”dit is een bekend probleem” of “hier is een gratis raidpasje” krijg je niet als antwoord.

Het dieptepunt bij de communicatie tussen Niantic en spelers vinden we bij zogenaamde Research Tasks, waar een Shiny in zou moeten kunnen zitten. Recentelijk kwamen Alolan Vulpix en Sneasel in opspraak, want na het verzamelen van data van honderden spelers kwamen de superfans van r/thesilphroad erachter dat deze pokémon níet Shiny kunnen zijn via Research Tasks, terwijl dat wel zou moeten. Niantic reageerde er op door de Research Tasks na enkele weken te verwijderen en inmiddels werkt het weer, maar dat is een unicum. Hetzelfde probleem bij Shiny Scyther is nooit erkent, en er zijn spelers die tevergeefs letterlijk honderden keren zo’n Research Task hebben voltooid omdat ze die pokémon zo graag wilden bemachtigen. Zonder compensatie.

Moraal van het verhaal: iedere Pokémon Go-speler raakt vroeg of laat gefrustreerd. Of het nou komt door Niantics gebrek aan communicatie, de keuzes die gericht zijn op het verdienen van geld of het feit dat ‘Gotta catch ‘em all’ in deze game bijna onmogelijk is; teleurstelling hoort erbij, tenzij Niantic ooit besluit het roer compleet om te gooien. Wil je nu nog aan de game beginnen, dan moet je dat doen zonder verwachtingen.

De gelukkigste Pokémon Go-speler is hij of zij die het doet om samen met vrienden lol te hebben, die een band voelt met zijn Buddy-pokémon en die gepusht wordt om rond te lopen en de omgeving te ontdekken, en daarbij elke zakmonster als leuke bonus ziet. Wanneer je naar Pokémon Go gaat kijken als een grote aftekenlijst waarbij je élke pokémon en Shiny-variant moet bemachtigen, wordt Niantics geldbeluste insteek blootgelegd en neemt het plezier razendsnel af. Je hoeft ze niet allemaal te vangen, en als je dat eenmaal doorhebt kan Pokémon Go een van de gezondste en gezelligste game-ervaringen van je leven worden. Kun je ‘Gotta catch ‘em all’ niet loslaten, dan zijn de Pokémon-rpg’s een betere optie.