Curling
Het is moeilijk om een vreemdere sport te vinden dan curling. Waarschijnlijk is het de enige activiteit waarbij mannen vrijwillig een bezem ter hand nemen. In e entie is het een soort jeu de boules op het ijs, waarbij grote stenen over een baan worden gegleden om precies op een doelwit uit te komen. Of om de steen van de tegenstander weg te ketsen natuurlijk. Een paar mannen met bezems zorgen ervoor dat de steen netjes glijdt. Ten minste, we denken dat dat is wat ze doen.
Curling wordt nog wel eens opgenomen in een compilatiespel, zoals Sports Island voor de Wii. Ook zijn er maar liefst twee pc-games over deze prachtige sport: Take-Out Weight Curling, en het superieure vervolg Take-Out Weight Curling 2. Eigenlijk zijn ze best te pruimen als spel en de sport wordt waarheidsgetrouw weergegeven. Het kan zelfs redelijk verslavend werken om met die stenen over het ijs te glijden. De vraag is alleen: wie speelt er nou een spel over curling?
Trefbal
Ach, trefbal. Gelijk komen er herinneringen boven aan de basi chool, waar je tijdens gym verplicht moest trefballen omdat de docent te lui was om de klimtoestellen uit de opslag te halen. Wij willen apenkooien, verdorie! In plaats daarvan moeten we in een veld staan wachten totdat een veel sterkere klasgenoot een keiharde bal tegen onze neus gooit. Dan moeten we van het veld af, aan de kant gaan staan en een half uur wachten tot het spel over is. Wat een goed idee om daar een game van te maken!
Toch is het gebeurd in 1989, met Super Dodge Ball voor (onder andere) de NES. De sport was hierin nog erger dan we ons herinneren, aangezien het de bedoeling was de tegenstander in een bloederig hoopje achter te laten. De game was snel en moeilijk, zoals wel meer NES-games, en kostte heel wat tijd om in de vingers te krijgen. Als dat eenmaal lukte, was het gevoel van overwinning extra groot. Je Amerikaanse team van trefballers reisde over de hele wereld, om uiteindelijk (natuurlijk, het waren de jaren '80) tegenover de kwaadaardige Ru en te spelen. Go America!
Roller Derby
Het wordt steeds moeilijker om deze sporten te beschrijven... Roller Derby is een soort rugby voor vrouwen op rolschaatsen. In de underground scene in Amerika is dit vrij populair, met een heuse league en gesponsorde teams. Het is waarschijnlijk vooral populair omdat vrouwen elkaar tot pulp proberen te slaan (alhoewel ook mannen deze sport beginnen te ontdekken), maar er zijn zowaar spelregels. Een team is onderverdeeld in jammers en blockers. Jammers kunnen punten scoren door hun tegenstanders een rondje in te halen op de skatebaan, terwijl blockers alles mogen doen om ze tegen te houden. Dit resulteert meestal in een grote chaos waarbij de vrouwen het grove geweld niet schuwen.
Dat klinkt spectaculair, en dus is er geen reden om er geen goede game van te kunnen brouwen. In 2011 verscheen Jam City Rollergirls, een spel dat deze extreme sport nog een tikje extremer maakte, op WiiWare. Met bizarre special attacks en levels die deze gereguleerde sport in geen duizend jaar zou goedkeuren, ging het spel voor het arcade-gevoel in plaats van simulatie. Op zich vermakelijk, maar er was simpelweg te weinig te doen in de game om het lang intere ant te houden. Alhoewel het natuurlijk een genot blijft om vrouwen op rolschaatsen elkaar in de haren te zien vliegen.
Airhockey
Telt dit nog als sport? Nou ja, een kroegsport kunnen we het toch zeker wel noemen. Als dikke darters die pijltjes in een bord gooien zo groots op televisie komen, dan zouden de atleten van de airhockeytafel ook wel een plekje in de schijnwerpers mogen hebben. De opzet is simpel: met een batje moet je de puck in het doel van je tegenstander schuiven, en tegelijkertijd natuurlijk je eigen doel verdedigen.
Airhockey is terug te vinden op je mobiele telefoon, maar de eerste versie moet toch wel Shufflepuck Cafe (gek genoeg geen spel over het eveneens ietwat obscure shuffleboard, maar airhockey dus) zijn, een spel uit 1989 op onder andere de Macintosh en Amiga met een werkelijk bizarre verhaallijn. Je crasht met je ruimteschip op een planeet en hebt een telefoon nodig om hulp in te schakelen (want ruimteschepen zijn al wel uitgevonden, maar mobiele telefoons nog niet). Je spot een cafeetje in de buurt, maar de vaste klanten willen je pas hun telefoon lenen als je ze allemaal verslagen hebt met airhockey. Wat een eikels.
Eten
Eten, is dat ook een sport? Wel in het land waar het zo'n beetje de favoriete manier is om vrije tijd door te brengen: Amerika! Serieus, er is een heuse Major League Eating die eetwedstrijden organiseert, rankings bijhoudt en eetrecords archiveert. Met zo veel populariteit kon een game natuurlijk niet lang uitblijven.
Major League Eating: The Game is een simpel spelletje dat te downloaden is op de Wii (ook op je iPhone, maar dan blijf je verstoken van de fantastische motion controls), waarin je het opneemt tegen de allerbeste eters van het land. Je eet door het voedsel naar je mond te brengen en op de kauwknop te rammen, zo makkelijk is het. Maar kauw niet te snel, want dan raakt je maag overbelast en moet je overgeven, waardoor je natuurlijk wordt gediskwalificeerd. Gelukkig zijn er ook power-ups zoals giftige boeren die je tegenstander bedwelmen. Eet smakelijk!
