10. Heavy Rain
Wat Heavy Rain onderscheidt van het teleurstellende Beyond: Two Souls zijn twee belangrijke elementen: een onderhoudend verhaal en spanning. Ontwikkelaar Quantic Dream probeerde met Beyond: Two Souls stappen vooruit te maken, maar maakte ze juist achteruit. Met de keuze om niet te kunnen falen in Beyond, verdween gelijk alle spanning. Heavy Rain heeft conceptueel gezien eigenlijk helemaal niet zoveel veranderingen nodig. Of, nou ja, mi chien had het einde beter gekund. Heavy Rain sleept je in ieder geval mee in een meeslepend detectiveverhaal, dat je voor genoeg lastige keuzes zet en een aantal schokkende gameplaysequenties laat spelen.
9. God of War 3
Nog zo’n titel van wiens opvolger stappen achteruit maakte. God of War: Ascension heeft eentonige gameplay, minder uitdaging en verra end genoeg ook een stuk minder spektakel. Maar goed, God of War 3 zet de lat qua mond-open-vallend spektakel dan ook wel erg hoog. Vooral de intro, waarin je op de rug van een aantal reusachtige, boomachtige monsters een berg beklimt, is wonderbaarlijk. God of War 3 liet je op verschillende manieren voelen als een goddelijke actieheld. Niet alleen door de schaal, maar ook door de charismatische Kratos en zijn agre ieve, doch sierlijke vechtstijl. Daarnaast verdient God of War 3 een plekje in deze lijst omdat het simpelweg een heerlijk vloeiende hack ’n slash game is.
8. Valkyria Chronicles
Sega maakte met Valkyria Chronicles een typisch hoogstaande Japanse game. De game is soms een tikkeltje bizar, maar wel emotioneel gelaagd en gameplay-technisch verfri end. Het is lastig om de game in een hokje te plaatsen, aangezien het een mengelmoes betreft van turn based tactiek, role playing game en third person shooter. In zijn geheel biedt Valkyria Chronicles daarmee een unieke en zeer uitdagende ervaring. De waterverf-achtige stijl en het meeslepende oorlogsverhaal maken dit kunstwerk compleet.
7. Killzone 2
Met de beruchte eerste trailer van Killzone 2 blies Sony hoog van de toren tijdens de E3 van 2005. We werden lekker gemaakt voor een grafische wondermachine, maar al snel veranderde dat opportunisme in een sceptische houding. Hoe kon Guerrilla in hemelsnaam tippen aan die voorgerenderde trailer? Toen Killzone 2 uitkwam werd de trailer echter zelfs geëvenaard. Omgevingen zijn schitterend vormgegeven en barsten van het detail. In die pracht en praal speelt zich een spektakelstuk af met onderhoudende en uitdagende schietactie. De logge en zware besturing is mi chien een veelgehoord kritiekpunt, maar het geeft Killzone 2 wel zijn eigen gezicht. De actie is overzichtelijk en het iets lagere tempo zorgt voor een gezonde dosis spanning.
6. LittleBigPlanet 2
LittleBigPlanet 2 is geen platformer, het is een platform voor games. De game start nog relatief klein, met het schattige poppetje Sackboy dat de hoofdrol speelt in een charmant platformavontuur. Grappige gadgets en koddige omgevingen liggen aan de basis van een game die heerlijk wegspeelt. Toch is dat bij lange na niet wat LittleBigPlanet 2 zo onderscheidend maakt. Dat is de creatieve modus. Daarin worden spelers aangezet tot het creëren van de meest uiteenlopende spelletjes. De één maakt een racegame, de ander een puzzelgame en weer een ander maakt een top down shooter. Je kunt enerzijds uren steken in het maken van een level en anderzijds eindeloos genieten van de creativiteit van de community.
5. Demon’s Souls
Doodgaan is een integraal onderdeel van Demon’s Souls en dat creëert enorm veel frustratie, maar uiteindelijk ook veel voldoening. Spelers moeten langzamerhand leren respectvol om te gaan met alle onderdelen van de game. De moeilijkheidsgraad is de blikvanger van Demon’s Souls, maar tegelijkertijd schrikt het ook veel mensen af. Doodzonde, want deze game is absoluut een bijzondere, vernieuwende en intense RPG.
4. Journey
Tijdens het spelen van Journey kun je jezelf zoveel vragen stellen, maar antwoorden zijn eigenlijk helemaal niet nodig. Journey is namelijk ongelooflijk impliciet, maar voelt tegelijkertijd net zo logisch. Het gaat om de reis naar een berg en door het gebrek van allerlei gameconventies is er veel ruimte voor eigen interpretatie. Noem het een zoektocht naar spirituele opheldering of wat dan ook; Journey biedt zonder meer ten alle tijden een betoverende ervaring.
3. Uncharted 2: Among Thieves
Drake is de moderne Indiana Jones. Niet alleen omdat hij net als Harrison Ford schittert in een avontuur met grotten, schatten en schitterende omgevingen, maar vooral doordat de Uncharted-serie puur Hollywood-vermaak is. Het verhaal gaat niet al te diep en de karakters zijn erg complex, maar de humor en vooral het spektakel maken alles goed. Uncharted 2 is de beste uit de serie en een heerlijk wegspelend spektakelstuk. Treinen ontsporen tijdens schietgevechten, bergen storten in en inheemse steden worden aan flarden geschoten. Telkens bouwt de game opnieuw naar een nieuwe grootschalige climax. Daarnaast is de balans tu en schietactie en klim-en-klauter-werk uitstekend en verfrist de game zichzelf constant door nieuwe uiteenlopende situaties en omgevingen te introduceren. In Uncharted 2 kun je je onmogelijk vervelen.
2. Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots
Je kunt Metal Gear Solid 4 pretentieus noemen, of het cynisch omschrijven als een overvol narratief dat uitgesmeerdt word over urenlange cutscenes. Dan doe je de game echter zoveel te kort. Als ode aan de fans is het een overweldigende climax, die doordrenkt is met tal van verschillende creatieve referenties. De terugkeer naar Shadow Moses, het weerzien met oude personages als Meryl en EVA of het eindgevecht met Liquid Snake; de rijke Metal Gear-historie wordt verfijnd aan elkaar verweven in een meeslepend, ontroerend en spectaculair avontuur. Voor nieuwkomers is het mi chien frustrerend om de game niet op zijn volledige waarde te kunnen inschatten. Toch blijft er ook voor hen een absoluut meesterwerk over.
1. The Last of Us
Op de Playstation 3 voerde spektakel de bovenhand, maar de meest onvergetelijke ervaring werd niet opgewekt door Hollywood-actie. The Last of Us is ingetogen en subtiel, maar daardoor juist krachtiger en emotioneel gezien zwaarder. Wat The Last of Us zo’n pareltje maakt is zijn doordachtheid. Natuurlijk raken de voice-acting, het tempo en de gameplay de juiste snaar en breekt de game nergens uit zijn flow, maar de ware kracht zit hem in het constant voelbare emotionele gewicht van het verhaal. Het ontroerende karakterverhaal van Joel en het levensdoel van Ellie geven betekenis aan de gameplay. Ook al laat The Last of Us zich spelen als een traditionele third-person shooter, de zware morele boodschap laat de game toch uniek aanvoelen. Een aantal werkelijk adembenemende scenes maken van The Last of Us een ongelooflijk krachtig avontuur.
