Het lijkt soms wel alsof Telltale pas is begonnen met games maken bij het eerste seizoen van The Walking Dead, maar dat is natuurlijk niet waar. In 2005 nam de studio zijn eerste stap in het episodische adventuregame genre met Bone: Out from Boneville. Wat volgde zijn een stapel verschillende series, waarvan de bekendste Sam & Max, Tales of Monkey Island en Back to the Future zijn. Hoewel de studio het toen al leuk deed, staat die periode in de schaduw van het huidige succes.
Er is een duidelijke tweedeling te zien tu en die oudere games, en het nieuwe format waarmee Telltale nu werkt. Series als Back to the Future en Sam & Max waren gegrond in het oude point-and-click genre en zitten vol met elementen die je in de huidige series nauwelijks terug ziet. Denk aan ingewikkelde puzzels, op alles klikken tot er iets gebeurt zodat het verhaal verder gaat en vooral heel veel rondlopen. Een feest voor adventureliefhebber, maar het maakte de games ook vrij ontoegankelijk.
Voordat The Walking Dead het genre op z’n kop zette, was er overigens nog Jurrasic Park: The Game. Mocht je die titel vergeten zijn, dan word je dat niet verweten. Wij proberen dat nog elke dag. De titel was een ellendige opeenstapeling van quick-time events met de hoop zo een filmische ervaring te bieden. Het resultaat was een dramatische en frustrerende game.
Nieuwe stijl
Toen was daar The Walking Dead, de game die de toon heeft gezet voor wat de studio de komende jaren zou maken. Gebaseerd op de comics, en meeliftend op het succes van de televisieserie, vertelde deze game een nieuw verhaal met nieuwe personages in een bestaand universum. En plots waren er geen puzzels meer, je hoefde niet meer lang heen en weer te lopen en een walkthrough raadplegen had geen zin meer. Het verhaal en de personages namen de overhand. De gameplay bestond naast enkele QTE’s en korte ontdekstukjes voornamelijk uit dialoogkeuzes. Keuzes die niet zwart-wit zijn, waarbij je vooral nadenkt over wat je zelf zou doen en niets zeggen ook een optie is.
En die formule is niet veranderd. Of de game nou gebaseerd is op een comic-serie zoals The Wolf Among Us, of de The Song of Ice and Fire-boeken en HBO’s televisieserie met Game of Thrones. Telltale vertelt elke keer nieuwe verhalen met vaak ook nieuwe personages. Wat de verschillende ontwikkelteams vervolgens goed snappen, is dat ze elke franchise waarmee ze werken compleet eigen maken en dat verwerken in de games. Uiteraard via de verhalen die verteld worden, maar ook in de details.
Bijvoorbeeld Tales From the Borderlands, wat mogelijk voor Telltale de moeilijke franchise was om een game van te maken. Borderlands is namelijk al een gevestigde gameserie, en ook nog eens in een compleet ander genre. Toch heeft Telltale veel elementen uit Borderlands treffend weten te plaatsen. Van de unieke humor tot de loot. Het Game of Thrones-team doet op zijn beurt eer aan het bronmateriaal door onder andere de intro uit de televisieserie na te maken. Ongetwijfeld wordt MineCraft ook een feest van herkenning.
Hoogmoed komt voor de val
Telltale zit nu in een gouden tijd. De ontwikkelaar kan de populairste franchises voor zich winnen, zoals Game of Thrones. En hoewel MineCraft een rare keuze lijkt voor een nieuwe serie, lijkt het een instant recept voor succes gezien de hoeveelheid merchandise dat er over de toonbanken vliegt. Een gouden tijd, totdat het mis gaat. Want hoewel we tot nu toe vooral lovend zijn over de verschillende series van de ontwikkelaar, is er ook echt wel wat mis gegaan.
Zoals de vertragingen in het uitbrengen van nieuwe afleveringen. Tijdens het tweede seizoen van The Walking Dead en het eerste seizoen van The Wolf Among Us, moesten we vaak lang wachten op het vervolg van de verhalen. Technische mankementen zorgden rond diezelfde tijd voor veel ongemakkelijke pauzes en haperingen. En de beloftes over zinnige keuzes kunnen al snel leeg voelen als het verhaal altijd weer als een rubberen band terug slaat, omdat niet elke keuze uitgebreid uitgewerkt kan worden tot een compleet andere verhaallijn.
En hoewel elke serie nu een eigen team heeft, kan Telltale te veel willen. Te veel series. En ook al lukt het technisch en worden nieuwe afleveringen op tijd afgeleverd, toch dreigt het gevaar dat het ten koste gaat van de kwaliteit. Dat Telltale een fabriek wordt waar steeds meer afleveringen uitgegooid worden. De nieuwste producten, van Game of Thrones en Tales From the Borderlands, laten nog niets van enig verval zien, maar de vraag is of het zo door kan blijven gaan.
Wat nu?
Bij elke nieuwe aankondiging zijn we daardoor een beetje huiverig. Want aan de ene kant genieten we van deze manier van verhaalvertelling, maar aan de andere kant weten we dat meer niet altijd beter is. Als we terugkijken zien we naast de vertragingen en technische mankementen bijvoorbeeld ook dat het verhaal van The Walking Dead seizoen 2 niet zo sterk is als het eerste seizoen. En het is duidelijk dat The Wolf Among Us tijdens zijn loop wat inkakte. Daar toonde de Telltale-fabriek de eerste barsten onder het gewicht van eigen succes.
Maar als de kwantiteit dan toch verder omhoog geschroefd wordt, hebben wij ook onze wensen. Allereerst iets waar gamers al enige tijd om vragen, en wat nu eindelijk gaat gebeuren: Telltale dat met een nieuw IP aan de slag gaat. De ontwikkelaar heeft al laten zien nieuwe personages en eigen verhalen te kunnen maken, maar creëert nu een eigen merk met een nieuwe wereld. Extra spannend, omdat dit van alles kan zijn.
Maar ook bij bestaande franchises zijn er tal van mogelijkheden. Zo schreeuwt het Star Wars-universum om verhalen buiten de bekende personages om, en met de nieuwe film op komst is dit het uitgelezen moment om daar mee aan de slag te gaan. Doctor Who zou uitstekend werken, omdat de problemen in deze televisieserie meestal overwonnen worden met woorden in plaats van wapens. En aangezien Valve ons niet vertelt hoe het verder gaat na de cliffhanger, zien wij graag Half-Life 2: Episode 3: A Telltale Games Series. Of is een stille protagonist niet het beste recept voor een dialooggestuurde game?
Dit artikel is geschreven door Erwin Vogelaar.