Eén discu ie beheerst momenteel het racegenre: is nou Forza Horizon, of toch Need for Speed: Most Wanted de beste game om aan je snelheidsfix te komen op de Xbox 360? Op basis van onze reviewscores legt Forza het weliswaar af, maar dat is puur wanneer je de twee als videogames bekijkt: eerstgenoemde beperkt de speler – ondanks de free-roaming opzet – enigszins in zijn vrijheid, terwijl dat juist het toverwoord is voor de nieuwe racer van Criterion.
Toch bieden beide titels een ijzersterke ervaring. Forza Horizon als ontspannen cruiser, waarin je af en toe het gaspedaal wat dieper intrapt; Need for Speed: Most Wanted als doorlopend adrenalineshot voor snelheidsduivels, waarbij het sociale aspect een belangrijke rol speelt. Wat dat betreft kun je de twee niet echt vergelijken, en delen ze ietwat ongelukkig zowel de lanceerperiode als de free-roaming spelopzet. De multiplayerstand van Forza Horizon hebben we eerder, in verband met het vroege verstrijken van het embargo, niet uitgebreid kunnen testen. Nu de game enige tijd verkrijgbaar is, komen we daar dan ook graag op terug.
Hokjesplaatsing
Prettig genoeg houdt deze game aardig rekening met spelers van verschillende niveaus bij publieke potjes. Je kunt jezelf op basis van ervaring en voorkeur in diverse hokjes plaatsen, die elk voorschrijven welke hulpmiddelen en auto's er gebruikt (mogen) worden. Wie zelf host, kan al deze zaken zelf bepalen, al zijn de mogelijkheden een stuk minder specifiek dan die in vorige Forza-games: daarin kon tot op de motorconfiguratie of het bouwjaar nauwkeurig gespecificeerd worden welke auto's inzetbaar waren. Dat gaat in Forza Horizon niet verder dan het bepalen van een bepaalde kla e. Ook zijn er weinig zogenoemde 'rental cars' – afgezien van een enkel model per kla e kun je in de multiplayer slechts de auto's gebruiken die je in singleplayer verdient hebt. Om te voorkomen dat spelers met opgevoerde bakken gemakkelijk de rest voorbij streven, zijn upgrades wel te deactiveren.
De meest basale vorm van racen, namelijk als eerste over de finish komen na met z'n allen een bepaalde afstand te hebben afgelegd, is hier op verschillende manieren te beoefenen. Van A naar B of (meerdere ronden) over een gesloten parcours, en zowel op asfalt of onverhard – of een combinatie van die twee. Een groot compliment verdient het aantal mogelijke circuits, want de kans is klein dat je ze allemaal zult afrijden. Opvallend genoeg voelt dit met menselijke spelers wat nerveuzer aan dan wanneer je het tegen de computer opneemt. De lichtelijk haperende netcode zorgt ervoor dat het spel soms zelfs meer arcade aanvoelt dan in singleplayer. Het speelse karakter van Forza Horizon's multiplayer komt ook tot uiting in de bekende racevariant Cat and Mouse (verschillende teams proberen hun langzaamste auto als eerste te laten finishen) en het van shooters afgekeken Infected (zorg dat je als laatste wordt aangetikt door 'besmette' spelers) en King (behoud de kroon om te scoren) – die zich in afgesloten 'arena's' afspelen.
Hoewel free-roaming het paradepaardje van deze Forza-game moet zijn, komt die feature nauwelijks tot bloei wanneer je met andere mensen de wijde spelwereld intrekt. Zo is het in de singeplayer al beperkt aanwezige reguliere verkeer compleet verdwenen, waardoor het virtuele Colorado nog doodser aanvoelt dan normaal al het geval is. Daarnaast is er gewoon erg weinig te doen, afgezien van het afwerken van een lijstje uitdagingen – bijvoorbeeld in één nacht van de ene naar de andere kant van de kaart laat rijden met een kla ieke auto. Best leuk, zeker in colonne met een stel vrienden, maar gekeken naar aanpak van free-roaming racegames zoals Test Drive Unlimited, Driver: San Francisco en (daar is 'ie weer) Need for Speed: Most Wanted moeten we die van Forza Horizon bestempelen als 'gemiste kans.'
Hechte clubs
Community is al sinds jaar en dag een belangrijke peiler van de franchise, en dat is niet anders in Forza Horizon. De eerder geïntroduceerde Car Club (om auto's te delen met vrienden) en Storefront (waar onder meer auto's en designs verhandeld worden) zijn dan ook logischerwijs meegekomen uit Forza Motorsport 4. Deze features zijn in geen enkel opzicht uitgebreid, maar hier geldt dan ook: 'if it ain't broke, don't fix it.'
Eveneens meegekomen is de Rivals Mode, die je evenementen in singleplayer laat herspelen in een poging de snelste tijd te noteren. Als uitgangspunt pakt het spel de notering én het spookbeeld van een net iets snellere vriend (of willekeurige andere speler), zodat je altijd een helder doel voor ogen hebt. Ook je top- en gemiddelde snelheden bij flitskasten en trajectcontroles worden constant vergeleken met die van anderen. Helaas is Forza Horizon nogal overenthousiast in het overbrengen van deze informatie: via berichten in je in-game inbox word je op de hoogte gebracht van élke snellere speler, waardoor je binnen de kortste keren tegen honderden ongelezen berichten aankijkt.
Er is zonder meer een hoop lol te beleven aan de multiplayerstand van Forza Horizon. Bovengemiddeld veel zelfs, want er is een hoop variatie te beleven dankzij de verschillende speltypes en vooral de grote hoeveelheid circuits. Het is echter jammer dat scheuren buiten de voor races afgezette wegen simpelweg nogal saai overkomt. Het aanwezige sociale aspect in de singleplayer is aangenaam, al mag de ijverige presentatie in het vervolg wel iets minder.