De hoogte- en dieptepunten uit de geschiedenis van Xbox – Deel 1

Dieptepunt: Kinect

Laten we maar beginnen met een van de meest voor de hand liggende dieptepunten: Kinect. Geïnspireerd door het succes van Nintendo’s Wii gebruikte Microsoft zijn prijzenswaardige passie voor innovatie om in 2010 een eigen vorm van bewegingsbesturing voor de Xbox 360 uit te brengen. Hoewel het een uitstekend idee was, hadden ontwikkelaars veel moeite met ontwikkelen voor het platform. Dat zorgde niet alleen voor veel matige games, maar ook een gebrek aan ondersteuning. Daarbij waren de games die wél uitkwamen vooral gericht op kinderen.

Met de Xbox One deed Microsoft nog een poging, vooral om de nieuwe console als mediaspeler aan de man te brengen. De Kinect 2.0 werd standaard bij de console geleverd, maar dat werd al gauw teruggedraaid om de prijs van de Xbox One te drukken. Steeds minder mensen hadden een Kinect in huis staan, het aantal games liep verder terug en toen bleek dat de One S en One X het apparaat niet meer ondersteunden, was het over en uit. De techniek wordt nog steeds ingezet voor revalidatie, AI-ontwikkeling en andere praktische doeleinden, dus nutteloos was zeker niet. Toch was Kinect een dieptepunt, want Microsoft stopte er vele honderden miljoenen dollars in om het een succes te maken.

Hoogtepunt: Backwards compatibility

Tijdens E3 2015 had Microsoft niet bijster veel bijzonders te melden, maar één aankondiging was heel belangrijk voor het imago en het succes van de Xbox One: backwards compatibility. Hoewel het eerst niet mogelijk leek te zijn, kreeg Microsoft het toch voor elkaar om oude games draaiende te krijgen op de Xbox One, waar er op de PS4 enkel prijzige remasters verschenen. Games werden beetje bij beetje uitgerold – Microsoft legde later uit hoeveel tijd het kost om een game beschikbaar te maken – maar het lukte.

Tot op de dag van vandaag is backwards compatibility een fantastische feature van de Xbox One. Met Games With Gold en Game Pass krijgen veel games een tweede leven en met de komst van de Xbox One X kregen sommige games zelfs een 4K-patch. Wanneer je Skate 3 gratis in 4K kunt spelen heb je immers helemaal geen remaster meer nodig. Petje af, Microsoft!

Dieptepunt: Duke-controller

Vroeger verschenen er veel controllers waarvan we ons hedendaags niet van kunnen voorstellen dat ze ooit gangbaar waren. Microsoft droeg haar steentje hieraan bij met de controller van de allereerste Xbox: de Duke. Er zijn veel redenen waarom gamers de Duke – vernoemd naar de zoon van Microsofts toenmalige hardware manager – niet konden uitstaan. De controller is véél te groot, de knoppen zitten op onbereikbare plekken en het grote Xbox-logo in het midden maakt de controller niet moeders mooiste.

Ontwerper Seamus Blackley kreeg zelfs dingen naar z’n hoofd gegooid toen hij op het podium verscheen en na hevige kritiek werd de controller vervangen voor de acceptabele Controller S. In de jaren daarna werd de Duke zelfs een meme, die nieuw leven kreeg toen Microsoft de controller opnieuw uitbracht voor de Xbox One. Blackley zelf mocht wat aanpassingen doen die de controller compatibel maakte met de One. De gaafste aanpassing is een OLED-scherm dat de opstartanimatie van de Xbox weergeeft. Nice!

Hoogtepunt: Xbox Elite-controller

Van een van de slechtste controllers ooit gaan we naar een van de beste controllers ooit gemaakt: de Xbox Elite-controller. Gebaseerd op het al ijzersterke ontwerp van de Xbox One-controller – die weer voortbouwt op het ontwerp van de Xbox 360-controller – voelt de Elite zeer vertrouwd aan. De Series 2, de laatste versie, heeft alles wat je wil van een controller: verwisselbare onderdelen, afstelbare weerstand van de analoge sticks en triggers, USB-C, bluetooth, verschillende profielen en een rubberen afwerking voor uitstekende grip. Het mag wat kosten: 180 euro, maar dan heb je ook daadwerkelijk de beste Xbox-controller ooit in handen.

Dieptepunt: Lancering Xbox One

Hoewel de console uiteindelijk best goed heeft verkocht – Microsoft deelt niet graag concrete cijfers, mogelijk vanwege het succes van de PS4 – was de lancering van de Xbox One dramatisch. Het enthousiasme voor de volgende generatie games werd overschaduwd door het feit dat de console altijd online moest zijn en dat de tweedehands games niet zouden werken. Toen Sony bij zijn E3-persconferentie ná die van Microsoft vertelde dat de PS4 geen van deze beperkingen had en ook nog eens honderd euro goedkoper was, stond de Xbox One met 1-0 achter.

Het hielp ook niet dat het aantal goede exclusieve games erg tegenviel, een probleem waar de Xbox One nog altijd mee worstelt. Lanceringstitels Ryse: Son of Rome en Dead Rising 3 waren geen goede argumenten om voor de Xbox One te gaan en ook in de jaren daarna was Microsoft niet opgewassen tegen Sony’s line-up. Het leek alsof de Xbox One een soort mediabak was, in plaats van een apparaat voor gamers. Gelukkig gaat het sinds de aanstelling van Phil Spencer als hoofd van Microsofts Xbox-afdeling een stuk beter, maar de lancering van de Xbox One was absoluut een dieptepunt.

Hoogtepunt: Xbox Live

Het integreren van een ethernetaansluiting voor breedbandinternet was zeer omstreden binnen Microsoft, maar achteraf gezien was het de juiste zet. Dankzij de verrijkende mogelijkheden voor ontwikkelaars werd Xbox Live de standaard voor online gamen op consoles. Naast online tegen elkaar kunnen spelen – inclusief voice chat – bood Xbox Live ook te mogelijkheid tot dlc. Waar Sony wat voortkabbelde met onlinemogelijkheden op de PlayStation 2, bouwde Microsoft aan een ijzersterke dienst.

Ten tijde van de Xbox 360 werd Xbox Live alleen maar beter. Xbox Live Gold werd geïntroduceerd, een maandelijks betaalde versie met uitgebreide features. Zo werden Gamertags, Achievements, Game Zones, reviews en meer mogelijkheden toegevoegd. Zodoende werd online gamen op de 360 zeer populair, met titels als Halo 3 en Call of Duty: Modern Warfare 2 die de hitlijsten domineerden. Bovendien was Xbox Live destijds duidelijk superieur aan Sony’s PSN, dat onstabieler en aanzienlijk minder uitgebreid was. Inmiddels is het verschil een stuk minder groot, maar Xbox Live is nog steeds een zeer sterk en vooruitstrevend onderdeel van Microsofts Xbox-platform.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op zustersite InsideGamer.Lees hier binnenkort deel 2 met hoogte- en dieptepunten uit de geschiedenis van Xbox!