De favorieten van de redactie: Nintendo Pocket Football Club | Gamer.nl

De favorieten van de redactie: Nintendo Pocket Football Club | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Lees hier de Gamer.nl-recensie van Nintendo Pocket Football Club.

Het jaar 2014 wordt bestempeld als teleurstellend jaar, omdat een aantal prominente blockbusters om uiteenlopende redenen tegenvielen. Ik heb echter ook genoeg games gespeeld waar ik weinig van verwachtte, maar juist ontzettend veel plezier uit haalde. Zoals Tropico 5 en Forza Horizon 2. Eentje spande echter de kroon. Die heb ik dan ook uitgekozen als hoogtepunt van 2014: Nintendo Pocket Football Club.

Nintendo Pocket Football Club

Real Madrid versus lokale B-tjes

Slechts 11,99 euro moest de game kosten (op het moment trouwens €14,99, maar ook dat is hij waard). Sinds april heb ik volgens de Dagboek-app op mijn 2DS al 125 uur in Nintendo Pocket Football Club gestoken. And counting, want onlangs ben ik aan mijn tiende seizoen als hoofdtrainer van FC Baloptdak begonnen. Natuurlijk is Nintendo Pocket Football Club geen directe concurrent voor Football Manager; dat is een game van een hele andere orde. Waar Football Manager de Real Madrid onder de voetbalmanagementgames is, is FC Baloptdak de lokale FC waar je af en toe een wedstrijd van de B-tjes kijkt. De wedstrijden zijn korter, het managen eenvoudiger en alles ziet er een stukje koddiger uit. Maar ook bij die B-tjes zie je actie, spanning en euforie, zo werd wel duidelijk in die 125 uur die ik inmiddels in Nintendo Pocket Football Club heb gestoken.

Maanden voordat Louis van Gaal besloot dat de verdediging van Oranje knudde was en met de inmiddels legendarische 5-3-2-opstelling op de proppen kwam, experimenteerde ik al met vijf verdedigers omdat ook ik concludeerde dat ik het anders niet zou redden met mijn laatste linie van kneuzen. Dankzij die ingeving, en een briljante goal in de laatste minuut van linksback Nijman in de playoff, wisten we in het tweede seizoen degradatie naar de laagste divisie te voorkomen en een lijn omhoog in te zetten die resulteerde in een uitpuilende prijzenkast.

Nintendo Pocket Football Club

Dirk Kuyt als rechtsback

Ik denk dat Van Gaal Nintendo Pocket Football Club wel zou kunnen waarderen, omdat je op een hele simpele manier echt jouw visie kan over zien te brengen. Neem nou die goal van Nijman, een moment dat me meer is bijgebleven dan welke actie dan ook in Fifa. Het was een wedstrijd waarin alles samenviel. De strakke verdediging tegen een betere tegenstander, de me cherpe counters, opkomende backs; zó wilde ik dat mijn team speelde en zo speelde het ook. Met een goed resultaat als gevolg.

Sindsdien leid ik spelers bewust op voor bepaalde rollen binnen mijn visie. Snelheid op de flanken, kopsterke spelers voor achterin en het middenveld moet niet alleen het spel verdelen, maar ook afstand choten lo en voor de nodige dreiging. En het werkt. Sinds een paar seizoenen geleden speel ik 3-4-3 en denk ik niet meer in termen als ‘verdediger’ of ‘aanvaller’. Iedereen speelt waar hij het meest waardevol kan zijn voor het team, met als gevolg een basisplek voor enkele verdedigers op een middenveld en een paar middenvelders die prima uit de voeten kunnen in de spits. Dirk Kuyt links- en rechtsback? Ik kijk er niet meer van op.

Nintendo Pocket Football Club

Op naar de Europese top

Ik kan waarschijnlijk nog zes kantjes volpennen over hoe De Vries, mijn topscorer alle tijden, al sinds het eerste seizoen bij de club zit en in de vierde, derde, tweede en eerste divisie, de beker én de Europese competitie heeft gescoord. Of hoe mijn keeper Van Zand ooit in de slotfase van de bekerfinale een penalty stopte en een minuut later mee naar voren kwam bij een corner én scoorde. Dat ik mijn ogen weer uitkijk als een speler na lang trainen ineens een geweldige skillmove uit zijn broekspijp tovert. En hoe blij ik was toen mijn jongens eindelijk de Alphen Boys van voormalig hoofdredacteur Gerard van Nieuwenhuijzen wisten te verslaan.

Maar ik denk dat mijn punt inmiddels wel duidelijk is. Nintendo Pocket Football Club is voor mij dé verra ing van 2014. Een game waar ik eigenlijk niets van verwachtte, na de positieve recensie hier op Gamer.nl toch maar kocht en uiteindelijk meer heb gespeeld dan A a in’s Creed Unity, Halo: The Master Chief Collection en Destiny bij elkaar. En aangezien ik nog steeds de Europese Beker mis, ben ik voorlopig nog niet klaar met Nintendo Pocket Football Club.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou