De favorieten van de redactie: Alle favorieten van 2015 | Gamer.nl

De favorieten van de redactie: Alle favorieten van 2015 | Gamer.nl

2015 zit er weer bijna op. Daarom zetten Gamer.nl-redacteuren gedurende deze maand hun favoriete games in het zonnetje. Dat leverde een hoop opvallende games en soms nog opvallendere verhalen op. Dit artikel verzamelt ze allemaal voor jouw leesplezier.

Anna Sonnemans met Fallout 4

Oorlog. Oorlog verandert nooit. Met dat iconische citaat begint vrijwel elke Fallout-game. En alleen al van dat citaat word ik blij. Het roept herinneringen op aan lange gameweekenden, aan oprechte verwondering over dat er zoveel mogelijk is in een spel, aan eindeloze ontdekkingstochten en uitgebreide gevechten gebaseerd op tactiek en statistiek.

Lees het complete artikel

Fallout 4

Kevin Shuttleworth met Destiny: The Taken King

MMO’s ontwijk ik al vrijwel heel mijn leven, omdat ik er simpelweg geen tijd voor heb. Er is te veel om te spelen en te doen om al mijn energie in één game te steken. Toen Destiny uitkwam in september 2014 kon ik het als levenslange Bungie-fan niet weerstaan om de game uit te proberen, ondanks de vele overeenkomsten met andere MMO’s. Ik was dolblij dat het me na een weekje spelen totaal niet meer boeide. Tijd om door te gaan met andere toffe games die toen uitkwamen.

Lees het complete artikel 

Destiny

Stijn Keuris met Fifa 16

Er is genoeg te klagen over Fifa 16. Online sta je in de bovenste competities verschrikkelijk onder druk en door aanpa ingen ten opzichte van vorig jaar speel je je daar niet zomaar meer onderuit. Daarbij zijn de scheidsrechters wel erg makkelijk met het geven van strafschoppen. Spelers die dit goed uitbuiten zijn meestal de winnaars, waardoor er maar weinig over is van het ‘mooie’ voetbal waar EA Sports reclame mee maakt.

Lees het complete artikel

Fifa 16

Michel Musters met The Witcher 3: Wild Hunt

Het gros van ‘De favorieten van de redactie’-artikelen bestaat uit teksten waarin wordt uitgelegd waarom de gekozen game zo ongelooflijk goed is. Dat komt in dit artikel ook nog aan bod, maar eerst wil ik even een stap terugnemen om een situatie te schetsen. Die situatie is hoe mijn leven er voor en rond de release van The Witcher 3 uitzag. Het is heel persoonlijk, dus ik zou het fijn vinden dat jij als lezer respectvol op deze tekst kunt reageren.

Lees het complete artikel

The Witcher 3

Guan van Zoggel met Trails in the Sky SC

Begin 2014 bereikte ik de eindstreep en daarmee de gevreesde cliffhanger van Trails in the Sky, waar inmiddels naar verwezen wordt als FC (‘First Chapter’). Uitgever XSEED had weliswaar het vervolg, genaamd Trails in the Sky SC (‘Second Chapter’), aangekondigd, maar de oorspronkelijke releasedatum van ‘eind 2013’ was inmiddels al gepa eerd. Zonder uitzicht op een nieuwe datum om naartoe te leven, verkende ik het verdere oeuvre van ontwikkelaar Nihon Falcom. Na vier maanden kwam ook die ontdekkingsreis tot een einde toen ik alle beschikbare Ys-titels op PlayStation Network tot een goed einde had weten te brengen, inclusief mijn favoriete game van 2014. De koek was op, maar mijn honger verre van gestild.

Lees het complete artikel

Trails

Pascal Badenbroek met Prison Architect

Het was lastig om mijn favoriet van het jaar te kiezen. Zeker omdat mijn eigenlijke favoriet Dirt Rally niet mee mag doen, met een officiële release (waarschijnlijk) volgend jaar. Niettemin moest ik kiezen, van mijzelf vooral. En toen wist ik het ineens. Want mijn favoriet van dit jaar hebben we bij Gamer.nl allemaal over het hoofd gezien.

Lees het complete artikel

Prison Architect

Gillian de Nooijer met Telltale's Game of Thrones

Met liefde slaat de redactie elkaar jaarlijks de hersenen in om de Top 25 Beste Games te bepalen. Met wat smerige tackles en omkooppraktijken weet ik daar de ‘Terecht Beste Games’ wel in te krijgen, maar dit jaar deden mijn collega’s wat hal tarrig over een van de best geschreven games in jaren: Game of Thrones – A Telltale Games Series. Dus vergeet even de verwachtte eerbetonen aan favorieten The Witcher 3, Fallout 4 en de Grim Fandango-remake; het is tijd om Ironraths eer te verdedigen. Iron from Ice!

Lees het complete artikel

Ron Vorstermans met Rocket League

2015 was het jaar van Rocket League. Niet de game, de lifestyle. Van ’s ochtends vroeg tot in de late uurtjes; in de gloed van mijn monitor zat ik dagenlang vrijwillig in een donker kamertje. Meer dan eens zag ik de zon opkomen. In mijn uppie, maar niet alleen. Vrijwel altijd kon ik vertrouwen op hen met wie ik nooit roemloos, maar wel regelmatig ten onder ging. Die strijders, mijn metgezellen in de party, wil ik bedanken voor de drive om als team de leukste voetbalgame in jaren te spelen.

Lees het complete artikel 

Rocket League

Gijs Scheltens met Keep Talking and Nobody Explodes

Hoe langer je Keep Talking and Nobody Explodes speelt, hoe meer je doorkrijgt dat bommen ontmantelen níet het punt is. De titel van het coöpspel lijkt wellicht wat onduidelijk, maar is eigenlijk briljant gekozen. ‘Keep Talking’ beschrijft de e entie van het spel perfect: communicatie is je állerbelangrijkste – en tevens enige – gereedschap om (virtuele) explosieven onschadelijk te maken.

Lees het complete artikel

Keep Talking and Nobody Explodes

Bas Bastiaans met Bloodborne

Hoe meer je te verliezen hebt, hoe groter de angst. Bloodborne absorbeert die levensgedachte als geen ander. Met nul blood echoes op zak voel je je de koning te rijk, met 200.000 kijk je als een bange wezel om elk hoekje. Het bewijst hoe emotionele betrokkenheid niet alleen afhankelijk is van verhaal, spektakel of uitgekiende karakters, maar bovenal van puur gamedesign. Daar waar in games als Call of Duty elk moment van betekenis wordt voorzien met een beloning, ligt het emotionele zwaartepunt van Bloodborne juist in het idee dat je alles kunt verliezen. Altijd en overal. Puur overleven is al een ervaring op zich. Aan de andere kant van angst, druk en spanning ligt intense bevrediging. En dat ligt in Bloodborne overal op de loer.

Lees het complete artikel 

Bloodborne

Bastiaan Vroegop met Monster Hunter 4 Ultimate

Vraag iemand om een lijstje te maken van de beste games in 2015 en de kans is groot dat Monster Hunter 4 Ultimate ontbreekt. Dat is ergens wel te begrijpen: het spel verscheen in februari dit jaar, waardoor velen ‘m alweer zijn vergeten. Jammer, want de nieuwste Monster Hunter staat bij mij bovenaan alle ranglijsten. Deze game weet namelijk als eerste een relatief nieuw genre speelbaar te maken voor iedereen.

Lees het complete artikel 

Monster Hunter 4

Tamara van Staalduinen met Tales of Zestiria

Games ontwikkelen is makkelijker dan ooit en tegelijkertijd nog nooit zo moeilijk geweest. Door de alsmaar stijgende ontwikkelingskosten kom je zelden console-ontwikkelaars tegen die geen compromi en hoeven sluiten. Ook bij een van m'n favoriete reeksen is dat nu goed merkbaar. Maar geen zorgen, Tales of, ik houd nog steeds van je!

Lees het complete artikel

Tales of Zestiria

Arthur van Vliet met The Beginner's Guide

Hoe beter gamers met zichzelf te confronteren dan ze voor de spiegel te zetten, vroeg ik me twee jaar geleden af in een nooit verschenen artikel voor Gamer.nl. Het was een lofzang op de remake van The Stanley Parable, ‘het meest treffende stukje gamekritiek sinds jaren’. Op 1 oktober van dit jaar was er opeens een spirituele opvolger genaamd The Beginner’s Guide. Ontwikkelaar Davey Wreden kondigde de game drie dagen van tevoren aan, het internet raakte in rep en roer en unanieme nieuwsgierigheid naar Wredens bedoelingen vielen The Beginner’s Guide ten deel.

Lees het complete artikel

The Beginners Guide

Sam Beesems met Journey voor de PS4

Ik heb altijd moeite gehad met ontspannen. Ik heb zo’n hoofd wat niet stil kan staan, hoe hard ik ook aan de mentale handrem trek. Ik kwam er echter al vroeg achter dat games in staat waren om die mentale maalstroom af te remmen. Het is overdreven om te zeggen dat de handrem er dan wél op kan, maar ik kan in ieder geval het gas even los laten. De afgelopen 22 jaar is dit een vaststaand feit geweest, waarbij ik heb geaccepteerd dat het in mijn hoofd zelden tot nooit stil zal zijn. Totdat er een silhouet met een sjaaltje aan mijn zonovergoten horizon verscheen.

Lees het complete artikel 

 Harry Hol met zijn avonturen in Virtual Reality

Al sinds de jaren ’80 droom ik van werkelijk overtuigende Virtual Reality. Van een ervaring die mi chien nog wel als computerbeeld herkenbaar is, maar in elk geval zo overtuigend dat ik me op een andere plek waan. Begin dit jaar had ik die ervaring op Pax East in Boston en ik had het gevoel dat ik in de toekomst keek. Het is een toekomst die over een paar maanden al werkelijkheid wordt.

Lees het complete artikel

VR

Remco Beckers met RymdResa

Ik was nog niet zover met Zweeds om te weten dat RymdResa niets meer dan ‘ruimtereis’ betekent. Eigenlijk had ik nog niet eens herkend dat het Zweeds was. Ik zag deze kleine, obscure game te midden van een hele waslijst van toekomstige releases op Steam staan en iets in de titel vergenoegde mij. Die gekke tweede hoofdletter? Die schijnbaar misplaatste i-grec? Dat ik de taal niet herkende? Geen idee had hoe ik het uit moest spreken?

Lees het complete artikel

RymdResa

Merijn de Boer met Sorcery! 3: The Seven Serpents

Hoewel er ijzersterke games op pc en consoles uitkwamen dit jaar, speel ik nog steeds graag games op mijn tablet. Daarnaast ben ik niet vies van bordspellen, waardoor titels als Sorcery! en 80 Days geschenken uit de hemel zijn. De reizen die ik maakte in de gameboeken van Steve Jackson herinner ik me als spannende avonturen uit mijn eigen fantasie. Want in deze spellen lees je wat je doet, met op de volgende pagina — of pas na een uur lezen — de gevolgen. Daarbij vorm je je in gedachten een beeld, wat compleet anders werkt dan een visueel spektakel als The Witcher 3. Wat spanning en spektakel betreft zijn mijn favoriete gamemomenten van 2015 in alle opzichten persoonlijke ervaringen. Duizenden vertakkingen in Sorcery! zorgen ervoor dat niemand hetzelfde verhaal leest. Of beleeft.

Lees het complete artikel

Sorcery 3

Erwin Vogelaar met Soma

Als je veel games speelt, dreigt het gevaar dat het gevoel van verwondering wegebt. Dat games voorspelbaar worden, omdat we alles inmiddels wel gezien hebben. Dit jaar verdween deze angst als sneeuw voor de zon toen ik achter elkaar The Beginner’s Guide en Soma speelde. Hiervan wil ik Soma er graag even uitlichten.

Lees het complete artikel

Soma

Erik Nu elder met Life is Strange

Het gebeurt niet vaak, maar zo af en toe komt er een game of film voorbij die me wekenlang bezig houdt. Niet tijdens het spelen of kijken, maar juist na afloop. Sommige verhalen blijven maar malen in mijn brein. Het einde van A a in's Creed II bijvoorbeeld. Ja, het is een controversieel einde en niet iedereen hield ervan, maar ik zat met open mond naar het scherm te kijken. De (spoiler) moeite die genomen werd door een ras om een boodschap de toekomst in te sturen, vond ik ongelooflijk. Ook de film The Butterfly Effect hield me dagen in zijn greep. Het was niet eens een bijster goede film en het zat vol met plotgaten, de opzet alleen al was ongelofelijk intrigerend.

Lees het complete artikel

Life is Strange

David Kers met Until Dawn

De aantrekkingskracht tot het simpele, soms zelfs tot het slechte. Het geeft een ongebruikelijke vorm van voldoening en vermaak. Zoals ik tot buiten-adem-van-het-lachen toe kan genieten van corny B-films (tip: The Final Girls) gaat die vlieger tevens op voor games. Titels als Rogue Warrior, OverBlood, Deadly Premonition en natuurlijk de complete Earth Defense Force-reeks behoren tot mijn guilty pleasures. Sinds de aankondiging van Until Dawn op de Gamescom in 2012 keek ik er reikhalzend naar uit. De titel had immers alle ingrediënten in huis om een echte kutgame te worden.

Lees het complete artikel

Until Dawn

Joe van Burik met Project Cars

Precies vier jaar geleden haalde ik mijn racelicentie. Het was een jongensdroom die uitkwam! Zo hard mogelijk over een afgesloten parcours scheuren, dat mocht ik ineens ook in de echte wereld – niet langer slechts in virtuele werelden. Toch ging de aardigheid er na een tijdje wel van af. Want hoewel het actief beoefenen van autosport mi chien wel de grootste sensatie is die je als mens kunt beleven, is het tevens de grootste geldverslinder. Is er dan geen andere manier om die heerlijke snelheidskick te ervaren?

Lees het complete artikel

Project Cars

Wilbert Meetsma met Kerbal Space Program

Een grijs stipje tegen een grijze achtergrond. De onbevreesde (of heel erg domme) astronaut, pardon, Kerbonaut Jebediah Kerman zit klaar om te landen met zijn maanlander – in de hoop geschiedenis te schrijven. Zijn schip is niet veel meer dan een blikken vuilnisbak, een wankel landingsgestel en een raketmotor die inmiddels op niet veel meer dan goede bedoelingen brandt. Maar dat maakt niet uit. Het moederschip in een baan rond de eerste maan van Kerbin vertoont geen enkel teken van leven meer, omdat een of andere ‘ingenieur’ is vergeten om simpele zonnepanelen op het ding te plakken. Dat maakt niet uit. Dappere Jeb kan onmogelijk op zichzelf terugkeren naar zijn thuisplaneet en moet dagen of – het team op de grond kennende – weken wachten op een ritje naar huis. Maakt niet uit. Jebediahs schip valt steeds sneller richting het gepokte maanlandschap en heeft nauwelijks brandstof om af te remmen. Maakt ni- Uh oh.

Lees het complete artikel

Kerbal Space Program

Thijs Barnhard met Super Mario Maker

Super Mario Maker is mijn droomgame. Sinds ik op mijn SNES - niet geheel toevallig ook mijn allereerste console – Super Mario World speelde was ik in de ban van de wereld van Super Mario. Ieder level heb ik in mijn jonge jaren volledig uitgepluist. Geheime routes, de juiste timing van een lastige sprong en hoe je de cape het beste in kunt zetten; het is kennis die zich diep in mijn brein heeft genesteld en zijn plaats weigert op te geven aan ieder handiger of nuttiger feitje.

Lees het complete artikel

Super Mario Maker

Halo 5: Guardians

Een goede game maken is één ding, een goede serie maken is een tweede. Een goede serie komt pas van de grond door niet alleen een constante (of oplopende) kwaliteit van de titels, maar ook door een goed uitgewerkt universum waarin de games zich afspelen. Het overkoepelende universum geeft handvatten voor vervolgen of spin-offs. Het laat fans over de serie praten en nadenken, en uiteindelijk reikhalzend uitkijken naar het volgende deel.

Lees het complete artikel

Halo 5

Koop de 'Gamer.nl favorieten van de redactie' ook op Bol.com.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou