Net als David Wise, componist van de Donkey Kong Country-serie, begon Grant Kirkhope zijn carrière als gamecomponist ook bij Rare. Na het omzetten van Wises soundtrack voor en het afronden van de muziek voor , kreeg Kirkhope de kans om zich te bewijzen met en vervolg , en bijdrages aan . Na een periode van stilte rondom Kirkhope schreef hij in 2008 de soundtrack voor het derde Banjo Kazooie-deel, , en . Datzelfde jaar verliet Kirkhope Rare voor een plek als componist bij Big Huge Games, waar hij de orkestrale soundtrack voor schreef. De studio ging echter ten onder aan een financiële crisis, waarna Kirkhope zijn pad als freelance componist vervolgde, en onlangs nog te horen was in de heruitgave van .
De John Williams van de gamemuziek
Jeremy Soule, ook wel de “John Williams van de gamemuziek” genoemd, begon kleinschaliger dan zijn recente werken doen vermoeden. In zijn debuutalbum, , is Soules kenmerkende stijl al duidelijk hoorbaar. De daaropvolgende jaren voorzag Soule verscheidene van muziek, maar begon na de eeuwwi eling voeten aan de aarde te krijgen als een gerenommeerd componist voor role playing games via en . Soules echte doorbraak volgde in 2002 met de soundtracks van , en . Vanaf dat moment ging zijncarrière als een speer: hij ging verder met de fantasierijke The Elder Scrolls-games in en en de voltallige -serie, en futuristische rpgs en . Het is dan ook niet verwonderlijk dat zijn symfonische album op Kickstarter, The Northerner, het twaalfvoudige van de oorspronkelijke 10.000 dollar wist op te halen.
Soule’s tegenhanger qua symfonische composities voor rpgs in niemand minder dan Inon Zur. Ooit begonnen als componist voor films en televisieseries, ging Zur vanaf 2000 aan de slag met soundtracks voor games. In navolging van Soules portfolio, schreef hij de muziek voor en . Vanaf 2005 werd hij vaste componist van de Prince of Persia-reeks, waarbij zijn ervaringen met Arabische instrumenten hoorbaar zijn in en . Ook is Zur verantwoordelijk voor de soundtracks van , en . Kort daarna keerde hij terug naar zijn oude opdrachtgever, BioWare, voor de soundtracks van en diens vervolg. Zijn inspanningen voor werden extra beloond tijdens de E3 van 2011, waarbij hij het Hollywood Orchestra begeleidde om zijn muziek te spelen.
Naast Soule en Zur zijn er nog talloze andere gamecomponisten met een wat minder omvangrijk portfolio maar zeker niet mindere soundtracks. Denk aan Frank Klepacki, het muzikale brein achter vrijwel elke -titel, of de emotionele soundtracks voor en van de onlangs overleden Normand Corbeil. Het werk van Martin O’Donnell voor Bungie’s is voor velen onvergetelijk, net als de Caribbisch georiënteerde muziek van Michael Land voor en vervolg . Ook de filmische soundtracks van Garry Schyman in hebben velen van ons op het puntje van de stoel laten zitten.
Chiptunes
Het is echter niet enkel bombastisch en episch dat er geschreven wordt in gamemuziekland. De krachtige cellomuziek van Austin Wintory in , dat tevens een fundamentele impact had op de ontwikkeling van de virtuele tocht, sleepte niet zomaar prijs na prijs in de wacht. Andere hits uit de indie-scene zijn de tranentrekkers uit of Darren Korbs kampvuurmuziek van . Het zijn vooral de chiptunes die hun hoogtijdagen herbeleven in indietitels:, , , en zijn slechts een handjevol titels waarbij de soundtracks ons doen volschieten met kippenvel en nostalgie.
Bovenstaande chiptunes zijn echo’s van een tijdperk waarin de muziek uit niet meer dan een vier verschillende bliepjes kon bestaan. Eén van de toonaangevende componisten uit die tijd is Brit Rob Hubbard. In een periode van vier jaar was Hubbard verantwoordelijk voor meer dan zeventig soundtracks, allemaal voor de Commodore 64. Hoogtepunten uit Hubbards carrière zijn onder andere en vervolg , en . Ook , en staan voor velen in het geheugen gegrift. Na het immense succes in Engeland stak Hubbard de oceaan over om aan de slag te gaan als componist voor Electronic Arts. Na onder meer , en werd Hubbard audioregi eur, maar verliet EA in 2002 en keerde toch weer terug naar zijn thuisland.
Onlangs verscheen er van het productiehuis Oost-Nederland een eerbetoon aan de Commodore 64-muziek van ondere andere Hubbard, waarvoor hij zelf de orkestrale uitvoeringen heeft geschreven. De andere grote Commodore 64-componist die te horen is op het album, is Nederlander Jeroen Tel. In het vierde deel van onze feature over gamemuziek, zoeken we de componisten nóg dichter bij huis en zullen we onder andere het werk van Tel nader belichten.
Dit artikel is geschreven door Guan van Zoggel, afgestudeerd Japanoloog. Hij heeft een half jaar in Japan gewoond en heeft een fascinatie voor alles uit het land van de rijzende zon.
Games in Concert vindt plaats op 14 mei in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam en begint om 20.00 uur. Op de website van Carré zijn nog kaarten te bestellen.