Castlevania: Aria of Sorrow
Symphony of the Night was op de PlayStation One een behoorlijke opschudding voor de langlopende Castlevania-reeks. Door rpg-elementen te combineren met een Metroid-achtig kasteel vol ongoddelijke wezens kreeg de serie een fri e nieuwe draai die in Aria of Sorrow werd geperfectioneerd. Het hoofdpersonage, Soma, heeft niet alleen een speciale band met het kasteel van Dracula, hij kan ook de zielen van de monsters die in dit labyrintisch bouwwerk huizen tot zich nemen om nieuwe vaardigheden te verkrijgen. Dit zorgt ervoor dat nieuwe wegen zich openen en het kasteel beetje bij beetje toegankelijker wordt. Door zo vakkundig op eerdere Castlevania’s voort te bouwen mag Aria of Sorrow zich rekenen tot een van de beste titels uit de reeks. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de niets minder dan magistrale soundtrack die zelfs door de matige speakers van de Game Boy Advance goed klinkt.
Wario Land 4
De Game Boy Advance had zat Mario-platformers, maar stuk voor stuk waren ze allemaal al eens eerder verschenen. De beste volledig originele game in dit genre op de GBA is daarom Wario Land 4. De gestoorde tegenhanger van Mario is niet bang om het allemaal een stukje vreemder te maken. Platgeslagen, gestoken of geflambeerd worden door vijanden maakt hem bijvoorbeeld alleen maar veelzijdiger. Door een bij geprikt worden zorgt voor zo’n allergische reactie dat Wario’s opgeblazen gezicht als ballon fungeert en een verpletterde Wario past prima tu en kleine openingen. De nadruk ligt in deze anti-Mario niet op het redden van de prinses, maar op het verzamelen van zoveel mogelijk schatten. Ieder level volledig uitpluizen wordt daardoor ineens een stuk leuker, want als speler word je al snel net zo hebberig als Wario zelf.
Advance Wars
Het immer vrolijke Advance Wars krijgt het voor elkaar om oorlog leuk te maken. Met kleurrijke eenheden, beste vrienden die samen ten strijde trekken en een optimistische verhaallijn doet de game al veel goed, maar het is vooral de complexe strategische gameplay die ervoor zorgt dat je terug blijft komen. De verschillende eenheden hebben ieder zo hun sterke en zwakke punten en moeten zo op het slagveld gepositioneerd worden dat ze zo effectief mogelijk kunnen toeslaan. Het unieke stijltje zorgt ervoor dat de gevechten nooit te serieus worden, want in Advance Wars staat vooral de lol voorop. Dat gaat helemaal op voor de (lokale) multiplayer, waarin je met een linkkabel of door de GBA door te geven gegarandeerd een gezellig avondje oorlog voert.
Metroid Fusion
Terwijl Metroid in 3D opnieuw uitgevonden werd op de GameCube, kreeg de Game Boy Advance een traditionelere 2D-game uit de geliefde reeks. In Metroid Fusion komt premiejager Samus Aran in aanraking met een gevaarlijk virus waarna ze dankzij een experimentele operatie ontwaakt met het DNA van de door haar persoonlijk uitgeroeide Metroids in zich. Wat volgt is een Metroid-game die de speler mi chien iets te veel bij de hand neemt, maar daarmee wel een perfecte introductiepunt voor beginners is. Het spaarzaam aanwezige verhaal waarin Samus’ voormalige officier en haar angstaanjagende kloon een rol spelen is bovendien bijzonder effectief en daar zou het op de Wii verschenen Other M nog een lesje van kunnen leren. Uiteindelijk is ook Fusion gewoon een Metroid in hart en nieren waardoor je het als buitenaardse planeet ingerichte ruimtestation verkent, upgrades verzamelt die nieuwe wegen openen en torenhoge eindbazen moet verslaan om het mysterieuze virus voorgoed uit te schakelen.
Pokémon Ruby/Saphire
Ook op de Game Boy Advance was Pokémon nog lang niet uitgeëvolueerd. Naast de meer dan honderd nieuwe wezens die deze delen toevoegden waren dit ook de games die de duo-gevechten introduceerden. Dit zorgde ervoor dat de kla ieke turn-based gevechten niet een op een werden uitgevochten, maar met vier Pokémon in totaal. Het was precies het beetje extra diepgang dat de wereld van Pokémon wel kon gebruiken. Ruby en Sapphire waren daarmee mi chien niet de meest vooruitstrevende spellen van de serie, maar op de Game Boy Advance is dit het allerbeste wat Pokémon te bieden heeft. Bovendien komt deze game uit een tijd dat ze allemaal vangen nog een redelijk haalbaar doel was.
The Legend of Zelda: The Minish Cap
Het duurde even voordat de Game Boy Advance een eigen Zelda had, maar gelukkig was er het uitstekende A Link to the Past om spelers warm te houden. The Minish Cap (een Zelda-game gemaakt door Capcom) was dat lange wachten gelukkig ook waard. Deze draagbare Zelda introduceert de mogelijkheid om te krimpen tot minuscuul formaat, waardoor je de wereld van Hyrule ineens van een compleet andere kant bekijkt. Grafisch gezien heeft The Minish Cap wel wat weg van The Wind Waker, maar verder maakt het spel er een punt van om vooral een heleboel nieuwe items te introduceren. Een pot die vijanden kan opzuigen en afschieten, een staf die objecten op zijn kop zet en handschoenen om mee te graven zijn maar een paar van de opvallende nieuwe gebruiksvoorwerpen. The Minish Cap is daarmee een originele Zelda die ook nog een bijzondere draai geeft aan de veel besproken tijdlijn van de serie.
Mario & Luigi: Superstar Saga
Mario had al eens eerder de hoofdrol in een heuse rpg, maar in Superstar Saga vormde hij voor het eerst ook echt een team met zijn wat sullige broer. Wanneer de prinses niet ontvoerd wordt door Bowser, maar door een kwaadaardige heks en haar matig Engel prekende a istent uit het Bonenrijk gaan de gebroeders op avontuur, wat een bijzonder grappige en uniek spelende game oplevert. Volgens traditionele Japanse role-playing-begrippen werken de gevechten in dit spel met beurten, maar ook met gevoel voor ritme. Aanvallen kunnen extra kracht bijgezet worden door op het juiste moment nog een keer op de knop te drukken en inkomende schade kan op die manier ook wat afgezwakt worden. Het maakt van Superstar Saga een uitstekende toevoeging aan het Mario-universum.
Fire Emblem
De populariteit van Roy en Marth in Super Smash Bros. Melee voor de GameCube zorgde er plotsklap voor dat het Westen ineens geïntere eerd was in Fire Emblem. Deze fantasievolle strategieserie was voorheen alleen te koop in Japan, maar op de Game Boy Advance durfde Nintendo de overstap naar de rest van de wereld aan. De gameplay is nog het beste te vergelijken met die van Advance Wars, maar Fire Emblem heeft een cruciaal verschil. Personages die op het slagveld sneuvelen komen niet de volgende mi ie terug, maar blijven ook echt dood. Het maakt het verhaal over prins Eliwood, de nomaad Lynn en hun vriend Hector des te spannender. Dankzij een steen-papier-schaar-principe waarin zwaarden, speren en bijlen elkaar volgens een driehoeksverhouding aftroeven blijft Fire Emblem mi ie na mi ie verra en. Het succes op de GBA zorgde er bovendien voor dat de serie nog steeds meedraait, met Fire Emblem Fates als meest recente voorbeeld.
WarioWare, Inc.: Minigame Mania
Als personage stond Wario altijd in de schaduw van Mario, maar met WarioWare kreeg de verknipte versie van de heldhaftige loodgieter eindelijk écht zijn eigen identiteit. Wario is in Minigame Mania een hebberige gameontwikkelaar die de meest idiote en zinloze spelletjes in elkaar zet om de markt mee te overspoelen. Als speler moet je zoveel mogelijk minigames uitspelen waarin je onder andere een hond een hand moet geven, oogdruppels moet inbrengen of goomba’s moet pletten. Het tempo ligt moordend hoog en er is geen touw aan vast te knopen, maar toch blijf je terugkomen. WarioWare, Inc heeft precies de juiste dosis Japanse absurditeit, gecombineerd met afwi elende gameplay. Wat nostalgie betreft blinkt het spel helemaal uit. Met een speciale reeks aan remixes van bekende Nintendo-kla iekers is WarioWare een koortsdroom en een retrotrip in één.
Tony Hawk's Pro Skater 2
Dat Tony Hawk's Pro Skater 2 één van de beste PSOne-games is, weten veel mensen. Een stuk minder gamers zijn echter bekend met de GBA-port van deze skategame die rond de lancering van Nintendo's handheld uitkwam. Het koddige isometrische perspectief trok mensen met een kersverse GBA aan, maar wanneer men begon met spelen bleek al snel dat het spel meer te bieden had dan alleen toffe graphics. Het was een unieke manier van Tony Hawk-games besturen, zonder dat de kern van de franchise verloren ging. Nog steeds de moeite waard om erbij te pakken, zeker wanneer je een GB Micro hebt komen de graphics nog geweldig tot hun recht.
Ook de Game Boy Advance had meer goede games dan op een enkele lijst pa en. De volgende titels verdienen daarom een eervolle vermelding: Golden Sun, The Legend of Zelda: A Link to the Past/Four Swords, Mario Golf Advance Tour, Boktai: The Sun is in your Hand, WarioWare Twisted, Metroid: Zero Mi ion, Mario Kart: Super Circuit, Kirby & The Amazing Mirror en Mega Man Zero.