Borderlands 3 heeft één miljard geweren en meerdere planeten

Borderlands 3 spelen voelt aan als in een warm bad stappen. Enerzijds omdat de game weinig afwijkt van het fenomenale tweede deel, anderzijds vanwege een hoop verfijningen in de chaotische gameplay en een uitbreiding van het universum. Bij aanvang geeft Claptrap een mislukte rondleiding over Pandora en herrinnert de game je er aan dat je niets in Borderlands al te serieus moet nemen. Natuurlijk is die rondleiding verre van nodig, aangezien we Pandora als onze broekzak kennen. Toch volgen we de aandoenlijke robot een zee van problemen in, klaar om chaos te zaaien.

Eén miljard geweren

Eerder beschreven we de definitieve stap die Borderlands 3 richting het shootergenre zet. Schieten voelt responsief en Vault Hunters bewegen merkbaar rapper. Daarbij geven fratsen als tonnen omver glijden spelers meer mogelijkheden om creatief Psycho’s over de kling te jagen. De ontwikkelaar is losgegaan met de échte hoofdrolspelers van de game: de geweren. Die hebben verschillende onderscheidende eigenschappen en in veel gevallen een tweede vuuroptie. Er zijn wapens die tussen elementen kunnen schakelen of pistoolkogels kunnen afwisselen met miniraketten, en er zijn geweren die niet hoeven te herladen, kogels schieten die hun doel niet missen en in een enkel geval cheeseburgers afvuren. Spelen met de wapens in Borderlands 3 is heerlijk en gezien de hoeveelheid verschillende wapens lijken de mogelijkheden oneindig.

Regisseur Paul Sage legt ons uit hoe elk van de meer dan één miljard verschillende wapens in de praktijk uniek kan aanvoelen. Elk geweer bestaat uit verschillende componenten, zoals een loop en een kolf, die Gearbox simpelweg ‘onderdelen’ noemt. Elk onderdeel heeft een bepaalde statistiek en een zeldzaamheid. Ook hebben onderdelen vaak een speciaal gameplay-element. Zo zijn er Hyperion-onderdelen, die kogelwerende schilden óf schade absorberende schilden hebben. In Borderlands 3 zijn er meer van dit soort onderdelen dan ooit.

“Geweren worden gebouwd door verschillende fabrikanten en in Borderlands 2 was het zo dat onderdelen met elkaar gemixt konden zijn”, zegt Sage. “In Borderlands 3 zijn alle wapens van dezelfde fabrikant, dus Torque-wapens bestaan enkel uit Torque-onderdelen. En Torque-wapens hebben een heleboel verschillende onderdelen. Dat is waarom sommige Torque-wapens op een specifieke manier schieten en een bepaalde hoeveelheid schade aanrichten. Toen we hiermee kwamen vroeg ik me af of we uiteindelijk niet minder verschillende wapens dan Borderlands 2 kregen, omdat we onderdelen niet mixen. Maar omdat we zoveel verschillende onderdelen hebben ontworpen, zijn er meer combinaties dan ooit tevoren.”

Op naar de sterren

Los van de verfijnde shootergameplay en een wagonlading aan wapens is de grootste verandering in Borderlands 3 de uitbreiding van het universum. Na een uur of drie spelen – waarbinnen we twee zijmissies voltooiden – verlaten we Pandora en stappen we aan boord van het ruimteschip Sanctuary 3 om andere planeten te verkennen. Sanctuary 3 fungeert als een Normandy-achtige basis waar bekende personages als Marcus, Moxxi en Ellie zich huisvesten en spelers van alles kunnen upgraden en kopen. Vanuit het ruimteschip vertrekken spelers naar verschillende planeten, zoals de stedelijke planeet Promethea en in ons geval de moerasplaneet Eden-6.

Volgens Sage is het een logische stap om meerdere planeten in de game te stoppen, aangezien vorige delen al hintten naar een groter universum. Eden-6 is een omgeving vol met vijandige dieren en mooi vormgegeven tropische flora, een heerlijke afwisseling op de zandbak die Pandora is. De planeet is, net als de andere omgevingen die we in Borderlands 3 zagen, wat grootser opgezet. Toch is het nog steeds vrij lineair en opgedeeld in verschillende regio’s die af en toe inladen, voornamelijk bedoeld om onze co-op-partner niet van ons te scheiden.

“Verhalende games combineren met co-op is lastig”, aldus Sage. “Dat is waar mijn ervaring met multiplayergames (zoals The Elder Scrolls Online) van pas komt. Het team ontwikkelt de game met co-op in het achterhoofd: wat gebeurt er als de speler aan de andere kant van de map is? Het inladen van maps is daarom niet zomaar iets ‘slechts’, maar een manier om spelers bij elkaar te houden. We moeten heel voorzichtig zijn bij het ontwikkelen van missies op deze manier en nadenken over wat we met missies willen doen. Ik denk dat het team erin is geslaagd hele toffe solomissies te ontwerpen die multiplayervriendelijk zijn.”

Borderlands 3 is sowieso een stuk ‘socialer’ dan voorgaande delen. Deelnemers aan een coöperatieve sessie delen nu standaard vergaarde loot en spelers van alle levels kunnen samen spelen dankzij world scaling, waarbij vijanden en loot schalen naar ieders level. Op deze wijze stimuleert Gearbox spelers om samen de werelden te verkennen en pittige eindbazen te lijf te gaan, wat we in onze speelsessie vol overgave deden. Met meerdere spelers is er dubbel zoveel chaos, maar ook dubbel zoveel vuurkracht om apen die brandende tonnen gooien en T-Rexen met lasers af te weren. Co-op is nog steeds het speerpunt van Borderlands en dankzij world scaling is het toegankelijker dan ooit.

Tempo

Net als de voorgaande delen lijkt Borderlands 3 te excelleren in de gameplaycyclus van een nieuw wapen krijgen, daarmee in level stijgen en nieuwe wapens vrijspelen, om deze vervolgens uit te proberen. Een veelgehoord kritiekpunt is echter dat het tempo van de games verstoord werd door lange afstanden die spelers moesten afleggen in relatief lege landschappen. Gearbox probeert dit tegen te gaan door elementen als Crew-missies voor teamleden als Zer0 en Claptrap aan de wereld toe te voegen en spelers zo constant iets te doen te geven. Er zit ongetwijfeld veel content in Borderlands 3, maar in de praktijk begeef je je nog steeds zo nu en dan op grote, lege vlaktes met enkel wat vijanden. In deze gedeeltes oogt de game, ondanks de tijdloze grafische stijl en complexere animaties, toch wat ouderwets.

Gelukkig lijkt de wereld ook iets beter gevuld te zijn met fast travel-punten, waardoor je sneller dan voorheen op een plaats van bestemming bent als je deze al hebt bezocht. Ook word je regelmatig aan het lijntje gehouden door de Calypso-tweeling, leiders van de Children of the Vault-sekte die hun volgers middels livestreams aansporen slechte dingen te doen. Gearbox staat voor een lastige opgave nu Handsome Jack uit het verhaal geschreven is, maar probeert dezelfde geestigheid met pure slechtheid te omvatten in een vooralsnog geinige persiflage op egocentrische Twitch-streamers.

In hoeverre het duo uit de verf komt, moet nog maar blijken in de uiteindelijke game, maar de achtergrond van de Calypso-tweeling heeft in ieder geval grote gevolgen voor het Borderlands-universum. Volgens Sage mondt het verhaal dan ook uit in een mooie climax, maar blijft er altijd ruimte over voor een vervolg. “Het zou stom zijn als we geen ruimte overlaten voor een volgend deel in de Borderlands-franchise. Ik moet heel voorzichtig zijn met wat ik zeg, maar je begrijpt wat ik bedoel wanneer je de game hebt uitgespeeld.” Na de hoofdgame kunnen we in ieder geval zowel gratis als betaalde dlc verwachten, met vier uitbreidingspakketten die vermoedelijk net als Borderlands 2 vier personages toevoegen.

De juiste snaar

Wat de toekomst van de franchise inhoudt is nog onduidelijk. Momenteel richt Gearbox zich vanzelfsprekend op Borderlands 3, die volgens Paul Sage, die nota bene The Elder Scrolls Online regisseerde, koste wat het kost een verhalende singleplayer- en co-op-game moest zijn. Hiermee is Borderlands 3 vooral groter en gestroomlijnder dan deel twee, maar vooralsnog raakt het weer de juiste snaar.

Borderlands 3 verschijnt op 13 september voor PlayStation 4, Xbox One en pc.